Sonda przeznaczona do pomiarów efektywności przygotowania powierzchni o wymiarach 20x15 mm zapewnia dokładne pomiary procesu. Źródło: acp – advanced clean production
Aby zapewnić odpowiedni przebieg procesu, budowa estrów musi być w odpowiedni sposób skorelowana z rodzajem zabrudzeń, jak i pożądanym stopniem oczyszczania powierzchni. Dla przykładu, zabrudzenia pochodzenia organicznego, jak np. lubrykanty czy też powłoki ochronne, mogą być skutecznie usuwane za pomocą estrowych środków myjących bazujących na olejach roślinnych.
Stawiając pytanie: w jaki sposób możemy osiągnąć pożądany stopień przygotowania powierzchni, zachowując reguły ekonomii oraz ekologii? – nie znajdujemy jednej prostej odpowiedzi. Każdy przypadek jest indywidualny i wymaga osobnego podejścia. Należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak: geometria detalu, typ i wielkość zabrudzeń, sposób utylizacji środka myjącego, czas trwania procesu mycia, czy też liczbę etapów samego procesu.
Stosowanie środków myjących na bazie wody jest niewątpliwie ekologiczną alternatywą dla produktów rozpuszczalnikowych. Są one najczęściej używane wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z dużą ilością elementów lub gdzie wymagane jest precyzyjne mikrooczyszczanie. Wodne produkty są dostępne zazwyczaj jako neutralne środki alkaiczne lub kwasowe. Są one odpowiednie do oczyszczania powierzchni z takich organicznych zabrudzeń, jak: tłuszcze, oleje oraz woski, jak również nieorganicznych elementów, tj. cząstek stałych lub emulsji. W przypadku bardzo ciężkich zabrudzeń proces mycia przy pomocy wodnych roztworów jest dość skomplikowany i wymaga szczególnego nadzoru. Niezmiernie ważne staje się wówczas zagospodarowywanie szybko narastającej ilości olejów oraz smarów w obiegu kąpieli.
Odlewy aluminiowe przed lakierowaniem poddawane są, w zastępstwie kwasów, obróbce środkami alkaicznymi. Podczas procesu produkcyjnego elementy testowane są pod względem przyczepności powłoki do podłoża. Źródło: Dansotec
Całość wodnych środków myjących możemy podzielić na dwie grupy różniące się pod względem schematu działania. Z jednej strony, jest to proces łączenia, z drugiej zaś rozbijania. Aktywny powierzchniowo środek ma zdolność „wbijania się” pomiędzy zabrudzenia a powierzchnię mytego detalu, dzięki czemu następuje ich oderwanie oraz rozproszenie wewnątrz kąpieli. W procesie łączenia biorą udział nieorganiczne sole, które to zwiększają pH wodnego roztworu, ułatwiają usuwanie stałych zabrudzeń, jak również zwiększają wydajność procesu mycia. Dzisiejsze wodnopochodne środki myjące mają wewnętrzną budowę zbliżoną do struktury deemulgatorów. Deemulgacja ma znaczący wpływ na wydajność procesu obróbki powierzchni, na czas przydatności samej kąpieli, jak również na zużycie wody w procesie. Najodpowiedniejszy efekt deemulgacji można osiągnąć poprzez odpowiednie dobranie środka deemulgującego do rodzaju tłuszczy oraz olejów zanieczyszczających powierzchnię. Zaletą wymienionego procesu jest łatwa utylizacja środka myjącego. Ponadto, środki myjące powodujące dyslokację zabrudzeń, działając w niskich temperaturach, skracają czas procesu mycia, przez co zmniejszają zużycie energii oraz wody.
