• 1.2. Badanie odporności malarskich powłok proszkowych na kształtownikach aluminiowych na działanie kwaśnej mgły solnej wg p. 2.10 WTZJ QUALICOAT Badanie powinno być wykonywane zgodnie z PN-EN ISO 9227:2006(U) (czas testu 1000 godzin) na trzech odcinkach kształtowników ze stopu EN AW-6060 lub EN-AW 6063 wg PN-EN 12020-1:2002. Nacięcie powłoki dochodzące do metalu powinno mieć szerokość 1 mm. Co najmniej dwa z trzech badanych odcinków kształtowników muszą mieć wynik pozytywny.
• 1.3. Badanie odporności powłok proszkowych na kształtownikach aluminiowych na działanie kwaśnego roztworu NaCl (test Machu) wg p. 2.11 WTZJ QUALICOAT i Procedury Badawczej ITB nr LO-59 Próbki kształtowników aluminiowych z powłoką proszkową, na której wykonano dochodzące do metalu nacięcie na krzyż, umieszcza się na 48 godzin w roztworze testowym składającym się z wody zdemineralizowanej (11), chlorku sodowego (50 ± lg), bezwodnego kwasu octowego (10±lml) i nadtlenku wodoru (5±lml), którego pH powinno wynosić 3,0-h 3,3 w temperaturze 37°±1°C. Korektę pH wykonuje się po 24 godzinach od rozpoczęcia badania. Następnie próbki wyjmuje się z roztworu testowego, spłukuje wodą, osusza ręcznikiem papierowym i określa się na każdej próbce, czy po obydwu stronach nacięć wystąpiły podciekania (infiltracja) i na jakiej szerokości.
• 1.4. Badanie odporności na ciecie piłą, frezowanie i wiercenie. Próbkę kształtownika aluminiowego z powłoką proszkową należy poddać cięciu, frezowaniu lub wierceniu. Narzędzia powinny być ostre i odpowiednie do aluminium. W przypadku cięcia można zastosować piłę tarczową lub ręczną. Powierzchnie poddane obróbce należy oczyścić i ocenić wzrokowo. Po wykonaniu jednej z obróbek, nie mogą wystąpić pęknięcia i odpryśnięcia powłoki.
Tablica 2. WZJ QUALANOD dotyczące anodowych powłok tlenkowych
• 1.5. Badanie grubości anodowych powłok tlenkowych na kształtownikach aluminiowych wg p. 2.2 WZJ QUALANOD
Grubość powłoki powinna być mierzona zgodnie z PN-EN ISO 2360:2006. Na każdym elemencie grubość powłoki musi być mierzona na powierzchni istotnie ważnej, nie mniej niż na pięciu obszarach pomiarowych (ok. 0,5 cm2), za wyjątkiem detali, których rozmiar na to nie no7:wala. nnrv 3 do 5 oddzielnych odczytach wziętych z każdego obszaru. Średnia wartość z oddzielnych odczytów wziętych z jednego obszaru pomiaru daje wartość pomiaru grubości badanej anodowej powłoki tlenkowej.
• 1.6. Badanie odporności na ścieranie anodowych powłok tlenkowych na kształtownikach aluminiowych wg p. 2.4.1 Dodatku IV WZJ QUALANOD i Procedury Badawczej ITB nr LO-52. Badanie wykonuje się pocierając bardzo drobnym szklanym papierem ściernym powierzchnię anodowej powłoki tlenkowej na kształtownikach aluminiowych. Pasek papieru ściernego owija się wokół gumowego bloczka o zdefiniowanej twardości i dociskając ścierną stroną do warstwy anodowej wykonuje się 10 podwójnych posunięć o amplitudzie 25 -r 30 mm. Po takim cyklu sprawdza się czy na papierze ściernym, który był w kontakcie z powłoką, wystąpił gęsty biały osad. Brak osadu na papierze oznacza wynik pozytywny. Jeżeli wynik badania nie jest jednoznaczny (lub na życzenie klienta) można wykonać pomiar ubytku grubości, jaki występuje po wykonaniu 50 podwójnych posunięć. Po każdych 10 posunięciach oczyszcza się ścieraną powierzchnię i używa się świeżej powierzchni papieru. Po zakończeniu cyklu 50 posunięć, powierzchnię próbki oczyszcza się i mierzy grubość powłoki w pięciu punktach w centrum ścieranej powierzchni i w pięciu punktach powierzchni nieścieranej, przylegającej do obszaru ścieranego. Porównuje się uzyskane wartości średnie grubości. Różnica wyników mniejsza niż 2 urn jest wynikiem pozytywnym.2. Normy i dokumenty związane
Komentarze (0)