W ramach europejskiego projektu badawczego realizowanego przez Instytut Technologii Drewna w Poznaniu wspólnie z innymi ośrodkami naukowymi została opracowana metoda badania odporności powierzchni meblowych na zarysowanie. Ocena uszkodzenia powierzchni polega na pomiarze szerokości śladu zarysowania.
Do niedawna istniały zaledwie trzy normy europejskie dotyczące odporności powierzchni meblowych na działanie: zimnych płynów (PN-EN 12 720:2000), ciepła w próbie na mokro (PN-EN 12721:2000) i w próbie na sucho (PN-EN 12 722:2000). W przypadku innych cech, takich jak na przykład odporność na: ścieranie, zarysowanie, uderzenie, światło, zmienne warunki klimatyczne, cykle zmiennych temperatur, przyczepność, nie ustanowiono jeszcze norm europejskich. Taka sytuacja spowodowała, że w ramach 5 Projektu Badawczego UE podjęto badania metodyczne, nad rozszerzeniem metod oceny jakości powierzchni mebli. W wyniku badań powstało 6 metod badawczych, które kolejno przybierają (w ramach prac normalizacyjnych grupy CEN TC 207/WG7) formę projektów norm europejskich. Metoda badania odporności powierzchni mebli na działanie światła ma już status normy europejskiej – PN-EN 15187:2006 (U) – Furniture – Assessment of the effect of light exposure. Metody badania odporności powierzchni na ścieranie oraz zarysowanie uzyskały status wymagań technicznych: CEN/TS 15185:2005 – Furniture – Assessment of the surface resistance to abrasion oraz CEN/TS 15186:2005 – Furniture – Assessment of the surface resistance to scratching. Zdaniem członków grupy WG 7, poszerzony zbiór metod badawczych może już być podstawą do rozpoczęcia prac w zakresie jednolitego w Europie systemu klasyfikacji powierzchni mebli. Opracowywana przez grupę roboczą WG 7 europejska propozycja tej klasyfikacji obejmie różne rodzaje wykończeń za wyjątkiem skóry i włókien oraz wykończeń przeznaczonych do stosowania w warunkach zewnętrznych. Roboczy projekt zakłada 5 klas odporności powierzchni meblowych (AE). Zamiarem projektodawców jest także połączenie klas odporności z typem powierzchni (robocze, pionowe, zewnętrzne, wewnętrzne) oraz rodzajem zastosowania mebli (domowe, włączając kuchnie i łazienki oraz publiczne, włączając szkoły, biura itp.). Jak dotąd ustalono wymagania klasyfikacyjne dla następujących cech: odporność na ciepło w próbie na sucho i na mokro, odporność na ścieranie, działanie zimnych płynów, światła oraz adhezję lakieru do podłoża. Ze względu na ograniczoną bazę danych w zakresie odporności na zarysowanie, gdyż metoda jest jeszcze w stadium wdrażania, nie ustalono jak dotąd propozycji wymagań odporności powierzchni meblowych dla tej cechy. Chcąc aktywnie uczestniczyć w opracowywaniu europejskiej klasyfikacji powierzchni mebli, w Instytucie Technologii Drewna w Poznaniu, wykonano badania umożliwiające ustalenie maksymalnych przedziałów obciążeń w zakresie odporności na zarysowanie. Utworzenie jednolitej dla całej Europy klasyfikacji powierzchni mebli, na podstawie badań wykonanych jednolitymi metodami, ułatwi producentom mebli trafny dobór wyrobu uszlachetniającego do finalnego produktu spełniającego wymogi Unii Europejskiej.
Komentarze (0)