Kataforeza w skrócie
Malowanie kataforetyczne jest procesem przygotowującym malowaną powierzchnię w sposób nadający elementom z żelaza, stali i innych stopów (przewodników prądu) znaczną odporność na korozję; charakteryzuje się jednostajnym rozłożeniem żywicy epoksydowej lub akrylowej na powierzchni detalu, zapewniając na długi czas zabezpieczenie wyjątkowo odporne na odczynniki chemiczne i inne zagrożenia, zwiększając jednocześnie przyczepność farb wykończeniowych. Proces polega na zanurzaniu detali, podłączonych do bieguna negatywnego elektrycznego generatora, w wannie, w której są także elektrody podłączone do bieguna pozytywnego. Obszar elektryczny oraz tworzące się zjawiska elektrochemiczne determinują pokrycie detalu i utwardzenie farby, która jest polimeralizowana w piecu. Produkt składa się z: żywic, pigmentów, ładunków i rozpuszczalników – wszystko rozpuszczone w wodzie. Po wyjściu z wanny detal zostaje umyty, najpierw warstwą płynną kąpieli, która opada do wanny w celu zminimalizowania strat farby, a następnie wodą demineralizowaną. Osuszanie detalu następuje w wysokiej temperaturze, od 150°C do 180°C, zależnie od typu farby.
Po płukaniu w ultrafiltracie trawers z detalem płynnie powraca na to samo, z którego został zdjęty, zawiesie przenośnika P&F i trafia do pieca w celu wygrzania farby. Opary z pieca są przesyłane do dopalacza w celu ich neutralizacji w wysokiej temperaturze. Za piecem do wygrzewania farby kataforetycznej znajduje się bufor, w którym detale są studzone, a następnie kierowane są do rozładunku lub dalszego malowania. Po utwardzeniu powłoki uzyskiwane jest 20-25 mikrometrów. Jest to optymalna grubość dla tej technologii malowania. Linia do malowania kataforetycznego jest w pełni zautomatyzowana, posiada zdublowaną instalację obiegu farby kataforetycznej oraz awaryjne źródło zasilania w energię elektryczną.
OpracowałGrzegorz Petka
Komentarze (0)