Wytrawy
W procesie barwienia wykorzystuje się sole niektórych metali zdolnych do barwnej reakcji chemicznej z garbnikami lub naturalnymi pigmentami zawartymi w drewnie. Stosowane są one w postaci roztworów wodnych lub mieszanin z odpowiednimi barwnikami. Dodatki soli metali do barwników wpływają pozytywnie na jakość wybarwień oraz ich odporność na działanie światła i wody. Intensywne i trwałe zabarwienia otrzymujemy działając solami metali na drewno zawierające dużą ilość naturalnych garbników, np. drewno dębu Do tego celu używa się najczęściej niektórych soli żelaza (siarczan, octan i chlorek żelazawy) dające wybarwienie szare do granatowego, sole chromu (chromian i dwuchromian potasowy) powodują zabarwienie żółtobrązowe do ciemnobrązowego oraz sole cynku dające zabarwienie czerwone. Wymienione przykłady soli metali stosowane są do wytrawiania jednostopniowego. Na drewnie niezawierającym garbników (drewno iglaste) ten sposób barwienia nie przynosi pozytywnych efektów (wybarwienia są nietrwałe), dlatego w tym przypadku stosuje się wytrawianie dwustopniowe. Sposób ten polega na zastosowaniu w pierwszej kolejności wytrawy wstępnej, która jest substancją garbnikową (tanina, pirokatechina, dekstryna, roztwór kwasu pirogalusowego) a następnie po wyschnięciu naniesienie wytrawy wtórnej. Do tego etapu procesu barwienia wykorzystuje się najczęściej roztwory soli chromowych (chromian i dwuchromian potasu) oraz sole miedzi (chlorek miedziowy). Aby przyspieszyć reakcję między wytrawą pierwotną i wtórną, pogłębić odcień oraz poprawić wnikanie roztworu do drewna dodaje się do roztworu wytrawy wtórnej wody amoniakalnej.
W pracy wykorzystano materiały: J. Tyszka, Barwienie drewna; S. Proszyk, Technologia tworzyw drzewnych; H. Krach, Chemia stosowana w drzewnictwie; Pr. zbior., Poradnik lakiernika; Pr. zbior., Artykuły chemiczne.
Komentarze (1)