Aktualności i przegląd rynku

Rozdział potencjałów w wolnej przestrzeni powietrznej

Jeden z wariantów - stosowany z powodzeniem od wielu lat – polegający na oddzieleniu od siebie potencjałów opiera się na utworzeniu wystarczająco dużej, wolnej przestrzeni powietrznej pomiędzy uziemionym systemem dostarczania lakieru do układu technologicznego a znajdującym się pod wysokim napięciem dozownikiem oraz urządzeniem do nakładania powłok lakierniczych i tym samym odizolowanie poszczególnych jednostek od siebie. Możliwość takiego rozwiązania (IsoShuttle = izolacja wahadłowa) przy zastosowaniu dwóch lakierów przedstawia rysunek 4. Pokazane na nim rozwiązanie IsoShuttle (= wahadłowej izolacji) tworzą dwa zbiorniki z lakierem umieszczone na izolatorach jeden nad drugim, przy czym górny zbiornik rezerwowy do uzupełniającego napełnienia linii porusza się w pionie.

Charakterystyczny jest w tym przypadku przepływ poprzez zbiornik lakieru pomiędzy potencjałem zerowym (ziemi) i potencjałem wysokiego napięcia. Podczas gdy z dolnego zbiornika roboczego przez cały czas w sposób ciągły dostarczany jest lakier do nanoszenia powłoki, do górnego zbiornika rezerwowego może być dostarczany lakier o zerowym potencjale elektrostatycznym (tzw. lakier uziemiony). Jeśli poziom lakieru w zbiorniku roboczym osiąga minimum, wówczas rozpoczyna się proces jego ponownego napełniania. Zbiornik, który ma być ponownie napełniony, zostaje przesunięty na stanowisko napełniania. Wówczas izolatory nieprzerwanie zapewniają zmianę potencjału zbiornika ponownie napełnianego - z wysokiego potencjału elektrostatycznego na zerowy potencjał uziemienia. Podczas ponownego napełniania zbiornika trwa nieprzerwanie przebiegający równolegle proces produkcji. Cała operacja kończy się w momencie odjazdu górnego zbiornika od stanowiska napełniania. System ten może być dodatkowo uzupełniony o inne części składowe. Przedmiotowe uzupełnienie uzależnione jest od cyklu płukania. Rysunek 4 przedstawia przykładowo jeszcze jeden dodatkowy stół izolowany z zainstalowanym zbiornikiem. Rozwiązanie to umożliwia zebranie resztek lakieru pozostałych w wyniku procedury opróżniania linii z lakieru i wypłukiwania z niej pozostałości materiału. Opisany system stanowi prosty do zabudowy układ i może być umieszczony w kabinie. W takim przypadku trzeba jednak zrezygnować z własnej, niezbędnej, zabezpieczającej pod względem technicznym obudowy systemu. System ten można wykorzystać dla tych samych zastosowań, jak w przypadku opisanego powyżej układu izolowanego doprowadzenia lakieru do instalacji. Takie rozwiązanie jest o tyle korzystne, że można równocześnie stosować system elektrostatyczny oraz system konwencjonalnego nanoszenia powłok lakierniczych. Jednakże rozwiązanie to nie jest polecane dla lakierów mających tendencję do zmiany swoich własności w wyniku kontaktu z powietrzem. W uzupełnieniu należy nadmienić, że dla każdego koloru lakieru potrzebny jest oddzielny system wahadłowy (Shuttle-System). Systemy tego rodzaju znajdują zastosowanie ogólnie w przemyśle, jak również w przemyśle motoryzacyjnym produkującym pojazdy transportowe i samochodowe.