Paradoksalnie, procesy usuwania lakieru są obecnie uważane za integralną część w przemyśle lakierowania metali, w szczególności lakierowania proszkowego. Dlaczego? Otóż dlatego, że pomimo przestrzegania najostrzejszych reżimów technologicznych i metod kontroli produkcji, nie ma możliwości ustrzeżenia się przed powstawaniem braków. A brak można spisać na straty lub odzyskać przez odlakierowanie i ponowne nałożenie właściwej powłoki (w szczególności dotyczy to elementów o znaczšcej wartości, np. profili aluminiowych).
Istotny problem stanowią także wielokrotnie lakierowane zawieszki technologiczne. A zatem, procesy odlakierowania mają przede wszystkim zastosowanie do usuwania wadliwie nałożonych powłok lakierniczych oraz do oczyszczania zawieszek technologicznych.
Obróbka mechaniczna ma wiele zastosowań przemysłowych, jednak niespecjalnie nadaje się do usuwania powłok lakierniczych. Jest to spowodowane przede wszystkim przez: o niską skuteczność w stosunku do relatywnie miękkich powłok lakierniczych o ryzyko uszkodzenia powierzchni odlakierowywanych elementów o wysokie koszty instalacyjne i eksploatacyjne.
Termiczne usuwanie lakierów ma głównie zastosowanie przy czyszczeniu zawieszek technologicznych. Usuwanie lakierów tą metodą z materiałów, w przypadku których wpływ temperatury może powodować zmiany struktury wewnętrznej metalu (np. profile aluminiowe) jest niemożliwe. Proces prowadzony jest w specjalnych piecach w temperaturze 400-500°C. Modyfikacjš opisanego systemu jest metoda termiczno-ścierna, polegajśca na wykorzystaniu złoża fluidalnego z piaskiem kwarcowym, podgrzanego do temperatury około 450-500°C.Bioršc pod uwagę powyższe względy, wydaje się, że metoda chemicznego usuwania lakierów stanowi znakomitą alternatywę do ww. procesów i może być stosowana w celu efektywnego usuwania powłok, bez narażenia na zmiany struktury metalu (Al, Zn). Podstawowym warunkiem wszakże jest wysoka skuteczność, bezpieczeństwo oraz niskie koszty procesu, a nie wszystkie metody tym się charakteryzują.
Komentarze (1)