Zastosowano następującą skalę oceny zmian powierzchni próbek:
5 – całkowicie bez zmian,
4 – nieznaczne zmiany (lekkie pojedyncze drobne punkty, słaby nalot),
3 – bardziej widoczne zmiany (pojedyncze drobne punkty, plamy, słaby nalot),
2 – wyraźnie widoczne zmiany (równomierny nalot, ciemne punkty, plamy),
1 – intensywne zmiany na całej powierzchni (ciemny nalot i plamy),
0 – bardzo intensywne zmiany na całej powierzchni (silny ciemny nalot i plamy).
Badania dotyczyły wpływu procesów płukania w różnych roztworach po nałożeniu powłoki elektrolitycznej srebra oraz powłok srebrnych po pasywacji.
Wpływ procesu płukania elektrolitycznych powłok srebrnych na ich odporność na ciemnienie
Wygląd galwanicznie nakładanej powłoki srebrnej bardzo silnie zależy od sposobu i skuteczności operacji płukania. Resztki kąpieli pozostawionej na obrabianej powierzchni mogą powodować (np. w wyniku fotochemicznego rozkładu związków srebra) powstawanie przebarwień, plam lub ciemniejących zacieków, których barwa pogłębia się w miarę upływu czasu. Płukanie powłok srebrnych powinno być prowadzone bardzo starannie i wielostopniowo. Pierwszy stopień powinien być połączony z odzyskiem bezpośrednim, a następne stopnie powinny zapewnić możliwie najlepszą czystość powierzchni. W niniejszej pracy porównano wpływ na jakość otrzymywanej powłoki różnego rodzaju operacji płukania w wodzie oraz w dobranych roztworach, które wymieniono poniżej:
• a. woda wodociągowa• b. woda destylowana
• c. 5-proc. roztwór kwasu siarkowego
• d. 5-proc. roztwór czteroetylenopięcioamina (CZEPA)
• e. 5-proc. kwas cytrynowy
• f. 10-proc. MEA (monoetanoloamina)
• g. 5-proc. roztwór tiomocznika
• h. 5-proc. kwas winowy
• i. 5-proc. roztwór tiosiarczanu.
Próbki po płukaniu poddano 3-dniowej próbie TAA oraz takie same próbki obserwowano pod względem zmian wyglądu przez pół roku. Zdecydowanie lepszy wygląd miały powłoki płukane w wodzie destylowanej. Ze względu na skłonność badanego typu powłok na ciemnienie, okazało się, że jest wskazane płukanie w roztworach kompleksujących srebro, w wyniku którego powstają łatwo rozpuszczalne i odporne fotochemicznie związki srebra. Dobre wyniki zaobserwowano dla roztworu kwasu cytrynowego oraz roztworu MEA. Stosowanie płukania w dobranym roztworze może dawać również dobre rezultaty po procesie pasywacji
Badania powłok pasywowanych oraz z elektrolityczną warstewką złota
Pasywację powłok srebrnych przeprowadzono trzema różnymi preparatami rynkowymi, w skład których wchodzą związki Cr(VI).
Komentarze (0)