Wyniki badań dotyczą warstw srebra nakładanych na miedzianą blachę hutniczą surową. Widać, że trwałość zabezpieczenia jest różna dla różnych preparatów. Dla preparatu pasywującego “C”, dla którego uzyskano zadowalające wyniki, wykonano próby na powierzchni z nałożoną elektrochemicznie podwarstwą błyszczącej miedzi z kąpieli kwaśnej. Uzyskano w ten sposób błyszczącą powierzchnię powłok srebra, która wykazywała dobrą odporność na ciemnienie. Na fot. 1 uwidoczniony jest wygląd wybranych próbek po 7-dniowej próbie TAA. Widać zróżnicowanie właściwości ochronnych różnych preparatów stosowanych do pasywacji. Przeprowadzono również próbę TAA 3-dniową porównawczo dla powłok z warstewką złota. Wykazała ona, że 1-µm warstewki złote na powłoce srebrnej z kąpieli “bezcyjankowej” bez dodatków mają odporność na ciemnienie zdecydowanie lepszą niż powłoka srebrna z kąpieli z dodatkami poprawiającymi jej pracę. Fot .2. Warstewka 5-µm dawała jednakowe zabezpieczenie dla badanych próbek, próba TAA nie wykazała różnic. Intensywność procesu ciemnienia srebra jest uwarunkowana różnymi czynnikami: składem atmosfery, w której znajdują się przedmioty srebrne lub srebrzone, morfologią powierzchni i strukturą srebra, czystością powierzchni po obróbce galwanotechnicznej, sposobem zabezpieczenia dodatkowego. Dobór odpowiedniej technologii zabezpieczającej powierzchnię danego typu wyrobu przed ciemnieniem powinien być dokonywany starannie w oparciu o przeprowadzone próby. Zważywszy różnorodność ofert rynkowych, jest to proces wymagający przetestowania działania wielu oferowanych przez firmy preparatów. Próba TAA może być miarodajnym sposobem przyspieszonym sprawdzenia odporności powłok i przedmiotów srebrnych na ciemnienie. W ofertach handlowych firm galwanotechnicznych nie znaleziono preparatów bezchromianowych do pasywacji srebra o skutecznym działaniu. W przyszłości warto byłoby poszukać rozwiązań w tym zakresie bez toksycznych związków.
Komentarze (0)