Malowanie proszkowe – to warto wiedzieć.
O zaletach technologii malowania proszkowego można by mówić wiele. Jednym z ważniejszych czynników przemawiającym za technologią malowania proszkowego jest niewątpliwie aspekt ekologiczny. Ograniczenie emisji rozcieńczalników uzyskiwane zastąpieniem malowania ciekłego przez farby proszkowe stworzyło nową jakość w technologii wykonywania powłok ochronnych.
Malowanie proszkowe przeżywa obecnie okres dynamicznego rozwoju. Poszerza się zakres dostępnych rodzajów farb, wiele produktów jest opracowywanych pod konkretne potrzeby klientów. Jednym z kierunków prac badawczych prowadzonych w laboratoriach producentów farb proszkowych jest obniżenie kosztu wykonania powłoki, przy zachowaniu zamierzonej ochrony materiału podłoża przed korozją. Najprostszym sposobem na oszczędność wydaje się ograniczenie zużycia farby proszkowej nakładanej na jednostkę powierzchni i dlatego też z dużym zainteresowaniem potencjalnych odbiorców spotyka się pomysł malowania cienkopowłokowego. W niniejszym artykule postaram się przybliżyć specyfikę ograniczania grubości powłok proszkowych.
Cechą charakterystyczną technologii malowania proszkowego jest możliwość uzyskania stosunkowo grubych powłok w jednej operacji. W praktyce przy napylaniu elektrostatycznym problemem staje się pokonanie grubości ok. 200 µm. Ze względu na własności mechaniczne i wygląd powłoki nie ma przeciwwskazań do nakładanie warstw o grubości nieco powyżej 100 µm. Zawsze natomiast istniały istotne przeszkody dla znacznego ograniczania grubości powłoki. Wynika to ze specyfiki farb proszkowych, których receptura jest zawsze kompromisem pomiędzy dobrą rozlewnością, a koniecznością zapewnienia właściwej ochrony korozyjnej. Zmniejszając lepkość żywicy zastosowanej do produkcji farby otrzymujemy bardziej gładkie powłoki ale rezultatem może być słabe pokrycie krawędzi i obrzeży malowanego przedmiotu. Idąc w kierunku lepszej ochrony otrzymujemy powłoki z charakterystyczną skórką pomarańczową. Wygląd gotowej powłoki jest w technologii farb proszkowych determinowany przez procesy zachodzące w wąskim przedziale czasu podczas utwardzania, kiedy napylony proszek stapia się w powłokę i rozpoczyna się sieciowanie.
Komentarze (0)