Aktualności i przegląd rynku

Metoda mieszana

W wielu przypadkach najlepiej jest wykonać poprawki ciekłe tym samym materiałem malarskim, co oryginalna powłoka proszkowa. Otrzymane pokrycie może być wtedy identyczne z pierwotnym, przynajmniej pod względem koloru. Metoda polega na zmieszaniu farby proszkowej ze specjalnie dobraną mieszanką rozpuszczalników w odpowiedniej proporcji i wykonaniu pędzlem bądź natryskowo wymaganych poprawek. Ograniczeniem stosowania tej metody jest brak możliwości uzyskania jakichkolwiek efektów specjalnych powłoki, jak: obniżenie połysku, uzyskanie powłoki strukturalnej, czy nawet pełne odwzorowanie wyglądu powłok metalicznych. Wykonywanie poprawek przytoczoną metodą dla uzyskania pełnej wytrzymałości farby wymaga utwardzenia nałożonej farby w piecu w warunkach wymaganych dla pierwotnej powłoki proszkowej.

Reklama

Dość częstą wadą powłoki dotyczącą głównie transparentnych bądź bezbarwnych farb proszkowych są siatkowe pęknięcia, pojawiające się w przypadku zbyt krótkiego czasu lub zbyt niskiej temperatury utwardzania. Niedokończone sieciowanie skutkuje niedostatecznymi własnościami mechanicznymi i dużą wrażliwością na stres temperaturowy. Problem dotyczy wszystkich farb proszkowych, lecz na powłokach kryjących jest trudny do zaobserwowania. Recepta naprawcza jest prosta. Pomalowane elementy należy włożyć z powrotem do pieca i powtórnie wygrzać w warunkach zgodnych z zaleceniami producenta farby proszkowej. W pewnych przypadkach może okazać się, że byt długie działanie wysokiej temperatury będzie miało ujemny wpływ na własności powłoki. Dlatego też warto wykonać próby przed przystąpieniem do ponownego grzania większej liczby źle utwardzonych elementów. Jeśli przytoczone powyżej sposoby na wykonanie poprawek na powłokach proszkowych nie sprawdzą się w konkretnej sytuacji zaistniałej w Państwa malarni, to pozostaje rozwiązanie radykalne – zdjęcie powłoki i ponowne przygotowanie powierzchni oraz malowanie. Pomimo znacznego kosztu jest to rozwiązanie zapewniające najlepsze rezultaty. Szczególnie, gdy element, na którym powłoka wymaga naprawy, ze względu na wymagania technologiczne nie może być pokrywany zbyt grubo lub kiedy musimy wykonać większe naprawy powłok strukturalnych. Dbałość o właściwą czystość w malarni, przestrzeganie instrukcji dostarczanych przez producentów sprzętu aplikacyjnego oraz zaleceń dostawców farb proszkowych zmniejsza do minimum prawdopodobieństwo występowania wad wykonywanych powłok. Jak byśmy tego nie komentowali, w przypadku malowania proszkowego wykonywanie poprawek nie jest sytuacją normalną. Wiele nieprawidłowości można zaobserwować już na etapie napylania i po prostu błędnie pokryte elementy odmuchać z farby. Jedynym wyjątkiem od reguły, gdzie wpływ człowieka na proces malowania jest zdecydowanie ograniczony, są niedomalowania w punktach styku z zawieszkami. I niech tak pozostanie.

Tekst powstał w oparciu o materiały Tigerwerk i „The Complete Finisher’s Handbook” wydane przez Powder Coatings Institute.

mgr inż. Andrzej Jelonek

Tensor Consulting

przedstawiciel Tigerwerk

ajelonek@tensor.com.pl