Nowa metoda badania odporności powierzchni meblowych na zarysowanie według CEN/TS 15186:2005
Metoda została opracowana w Instytucie Technologii Drewna w Poznaniu w ramach europejskiego projektu badawczego realizowanego wspólnie z ihd, AIDIMA, CATAS, CTBA, w latach 2001 - 2004 pt. “Test Methods on Wear Resistance and Long-Term Stability for Furniture Surfaces”. Jest ona przeznaczona do badania powierzchni meblowych na sztywnych podłożach z wyjątkiem powierzchni mebli tapicerowanych. Ocena uszkodzenia powierzchni polega na pomiarze szerokości śladu zarysowania utworzonego pod określonym obciążeniem.
Wstęp
Do niedawna istniały zaledwie 3 normy europejskie w zakresie badań powierzchni meblowych. Dotyczą one oceny odporności na działanie zimnych płynów (PN-EN 12 720:2000), ciepła w próbie na mokro (PN-EN 12721:2000) i w próbie na sucho (PN-EN 12 722:2000). W przypadku innych cech, takich jak na przykład odporność na ścieranie, zarysowanie, uderzenie, światło, zmienne warunki klimatyczne, cykle zmiennych temperatur, przyczepność, nie ustanowiono jeszcze norm europejskich. Taka sytuacja spowodowała, że w ramach 5 Projektu Badawczego UE podjęto badania metodyczne nad rozszerzeniem metod oceny jakości powierzchni mebli. W wyniku badań powstało 6 metod badawczych, które kolejno przybierają (w ramach prac normalizacyjnych grupy CEN TC 207/WG7) formę projektów norm europejskich. Metoda badania odporności powierzchni mebli na działanie światła ma już status normy europejskiej – PN-EN 15187:2006 (U) – Furniture - Assessment of the effect of light exposure. Metody badania odporności powierzchni na ścieranie oraz zarysowanie uzyskały status wymagań technicznych: CEN/TS 15185:2005 - Furniture - Assessment of the surface resistance to abrasion oraz CEN/TS 15186:2005 - Furniture - Assessment of the surface resistance to scratching. Poszerzony zbiór metod badawczych będzie podstawą do prac w zakresie jednolitego w Europie systemu klasyfikacji powierzchni mebli. Utworzenie wspólnej dla całej Europy klasyfikacji powierzchni mebli, na podstawie badań wykonanych jednolitymi metodami, ułatwi producentom mebli trafny dobór wyrobu uszlachetniającego do finalnego produktu spełniającego wymogi Unii Europejskiej.
Rys. 2. Sposób oceny odporności na zarysowanie powierzchni płytowych elementów meblowych.
Badanie odporności powierzchni na zarysowanie wg CEN/TS 15186:2005
Metoda oceny odporności powierzchni jest w stadium wdrażania (metoda A), nie ustalono więc jeszcze propozycji wymagań odporności powierzchni meblowych dla tej cechy. W ramach prac wdrożeniowych metody w Instytucie Technologii Drewna w Poznaniu, podjęto również próby ustalenia przedziałów klasyfikacyjnych powierzchni w zakresie odporności na zarysowanie. Odporność na zarysowanie definiowana jest jako najmniejsze obciążenie ostrza o określonej geometrii, powodujące wytworzenie na powierzchni mierzalnego śladu o szerokości:
