Rys. 3. Odporność na zarysowanie powierzchni elementów meblowych uszlachetnionych lakierami transparentnymi
Rys. 4. Odporność na zarysowanie powierzchni elementów meblowych uszlachetnionych emaliami i nadrukami
Rys. 5. Odporność na zarysowanie powierzchni elementów meblowych uszlachetnionych foliami
Rys. 6. Odporność na zarysowanie powierzchni elementów meblowych – laminowane płyty wiórowe (KC)
Propozycja wymagań klasyfikacyjnych na podstawie wyników wg CEN/TS 15186
Rysunek 7 przedstawia propozycję zakresów obciążeń dla przyjętych 5 klas odporności powierzchni na zarysowanie (klasa A-E).
Zgodnie z przyjętymi w pracy założeniami przedziały obciążeń ostrza starano się tak dobrać, aby móc różnicować odporność powierzchni w obrębie jednego rodzaju wykończenia, jak również w ramach różnych typów materiałów uszlachetniających. Na podstawie analizy wyników badań poszczególnym klasom (A-E) przypisano następujące przedziały odporności na zarysowanie.
Z analizy rys. 7 wynika, że przy zastosowaniu metody badania oznaczonej jako A (szerokość rysy W ≥ 0,3 mm) istnieje płynne przejście od materiałów charakteryzujących się najmniejszą, do materiałów charakteryzujących się największą odpornością na zarysowanie. Badanym grupom wyrobów można przypisać następujące klasy:• płyty wiórowe laminowane: A, B, C
• folie sztuczne: B, C
• emalie i nadruki: B, C
• lakiery transparentne: B, C, D
Na podstawie badań wykonanych metodą B (szerokość rysy W ≥ 0,5 mm) uzyskano podobny trend odporności na zarysowanie, tj. najmniej odporne okazały się lakiery transparentne (klasa A-D) a najbardziej odporne laminaty (klasa A).
Reasumując stwierdza się, że spośród dwóch zastosowanych metod badawczych, opisanych w CEN/TS 15186:2005, lepszą pod względem założeń klasyfikacyjnych okazała się metoda A (siła w N, przy której występuje szerokość rysy W≥0,3 mm). Zastosowanie jej umożliwia dobre różnicowanie powierzchni wszystkich badanych powierzchni meblowych pod względem odporności na zarysowanie Metoda B (siła w N, przy której występuje szerokość rysy W≥0,5 mm) okazała się przydatną do różnicowania głównie powierzchni wykończonych lakierami transparentnymi oraz foliami sztucznymi.
Zofia Krzoska-Adamczak
Magdalena Nowaczyk-Organista
Instytut Technologii Drewna Zakład Badania Mebli, Konstrukcji i Wyposażenia Wnętrz Sekcja Badań Powierzchni
