Innym częstym defektem powłoki są kratery. Kratery mogą powstawać w wyniku dwóch różnych mechanizmów. Pierwszy występuje podczas formowania się powłoki w procesie żelowania (płynna farba zaczyna się zamieniać w ciało stałe): lotne substancje wydostające się na zewnątrz powłoki, zaburzają reologie farby, powodując powstanie krateru. Drugi sposób tworzenia się kraterów zachodzi jeszcze przed fazą tworzenia się powłoki, kiedy to substancje pozostające pod mięknącym i zaczynającym płynąć proszkiem w wyniku rosnącej temperatury zaburzają napięcie powierzchniowe, w taki sposób, że roztopionej farbie nie dają „zalać” tej części podłoża, tworząc tam krater.
Przyczyną tworzenia się kraterów mogą być pozostałości olejów, tłuszczów czy silikonów lub inny proszek (wady przygotowania powierzchni pod malowaniem), produkty korozji, pozostałości po substancjach aktywnych z przygotowania powierzchni, zanieczyszczenia pochodzące z otoczenia linii malarskiej, mokre podłoże detalu, porowaty materiał oraz używanie równolegle farb proszkowych i ciekłych (jako podkład farba ciekła lub suszenie/utwardzanie w wspólnym piecu).
Ze względu na wielość przyczyn powstawania kraterów oraz dwa mechanizmy ich formowania, nie ma uniwersalnej metody na uniknięcie ich w powłoce. Przede wszystkim należy używać produktów nie zawierających silikonów. Zwracać szczególną uwagę na czystości linii malarskiej. Bardzo uważnie prowadzić proces przygotowania powierzchni i zwracać uwagę na jakość powierzchni detali przeznaczonych do malowania.Paweł Piłat
Becker Farby Proszkowe sp. z o.o.
ppilat@beckerfarby.pl
Komentarze (0)