Metoda nadaje się do szerokiego zakresu wyrobów gospodarczych, biurowych, maszynowych i motoryzacyjnych, ale tam, gdzie miejscowy brak pokrycia nie będzie wadą.
W przypadku mało przyczepnej powierzchni podkładowej warstwa proszkowa odpada całymi płatami, ponieważ korozja penetruje metal pod warstwą proszku. Powłoka tej grubości nie jest elastyczna, co widać na malowanych sprężynach. Proszek kryje wiele nierówności powierzchni.
3. Malowanie polewaniem musi być tak zbudowane, by strumienie farby polewały wszystkie powierzchnie, co jest utrudnione przy zróżnicowanych kształtach i miejscach trudniej dostępnych. Jakość powłoki - jak przy malowaniu zanurzeniowym o podobnym chemicznie składzie farby. Metoda ta zanika w przemyśle.
Powłoka mało estetyczna, z zaciekami i smugami (o ile nie zastosuje się ocieku elektrostatycznego, to pozostają wiszące krople farby). Możliwe stosowanie - do niedekoracyjnych konstrukcji. Poprawę powłoki uzyskiwano poprzez ok 10-minutowe utrzymywanie w strefie stabilizacji, w atmosferze nawilżenia parami składnika lotnego, tak przy farbach rozpuszczalnikowych jak i przy wodorozcieńczalnych).
4. Malowanie elektroforetyczne - polega na malowaniu zanurzeniowym z jednoczesnym przepływem prądu elektrycznego poprzez kąpiel farby wodorozcieńczalnej i przedmiot. Naładowane elektrycznie cząstki farby, poruszając się po liniach pola elektrycznego, pokrywają powierzchnię całego przedmiotu, łącznie z miejscami niedostępnymi do pomalowania wszystkimi innymi metodami.
Grubość elektroosadzonej powłoki jest proporcjonalna do natężenia pola elektrycznego w określonym miejscu, co jest m. in. regulowane wielkością stabilizowanego napięcia prądu stałego. Głównym regulatorem grubości powłoki jest wielkość napięcia prądu oraz czas elektroosadzania (oczywiście w zakresie przewidzianym dla określonej farby i zawartości w niej części stałych).
Przy malowaniu elektroforetycznym - anodowym (anaforeza) stosuje się napięcia rzędu ok. 150-200 V, wymagane do naładowania cząstek stałych farby w roztworze alkalicznym pH ok. 8,5-9. To niezbyt wysokie napięcie wpływa na to, że elektroosadzona farba "wcześniej" tworzy warstwę izolacyjną i malowanie ustaje i uzyskuje się określoną grubość powłoki (20-25 mikrometrów).Malowaniem katoforetyczne (kataforeza) - roztwór kwaśny pH 5,8-6,5. Stosuje się wyższe napięcia prądu 230-270 V. Ponieważ izolacja osadzonej warstwy jest "późniejsza" - powłoka jest grubsza (zależność ta byłaby wprost proporcjonalna dla jednakowej przewodności kąpieli farby. Ponieważ przewodności są różne - w anaforezie 1.200-1.600 uS/cm, w katoforezie, 1.400-2.000 uS/m - nie ma tu proporcjonalnej zależności).
Komentarze (0)