- badania odporności na oddziaływanie cieczy wg PN-EN ISO 2812:2001.
Na podstawie wieloletnich doświadczeń własnych stwierdzono, że dla właściwego doboru powłok lakierowych przeznaczonych do eksploatacji w naturalnych środowiskach atmosferycznych praktyczne znaczenie mają, obok badań w komorze solnej, dwie pierwsze z wyżej wymienionych metod tj:
- badania w komorze klimatycznej z promieniowaniem UV, pozwalające na określenie odporności powłok na destrukcyjne działanie promieniowania słonecznego i wody,
- badania w komorze z atmosferą wilgotnego SO2 pomocne przy selekcji powłok lakierowych przeznaczonych do eksploatacji w silnie zanieczyszczonych środowiskach miejskich i przemysłowych.
Dla pełnej oceny walorów ochronnych powłok lakierowych, koniecznym jest oprócz prób korozyjnych, zbadanie również całego zespołu ich właściwości fizyko-mechanicznych tj.: grubości, przyczepności, elastyczności, tłoczności, twardości względnej, ścieralności oraz odporności na zarysowanie i uderzenie. W tablicy 4 podano normy, wg których wykonywane są te badania oraz stosowane przyrządy. W wyniku wielokrotnie dokonywanej oceny stanu degradacji lakierowych powłok ochronnych, nałożonych na konstrukcjach wsporczych linii WN, eksploatowanych na terenie całego kraju oraz na obiektach mostowych i konstrukcjach wsporczych lamp ulicznych miasta Wrocławia, stwierdzono znaczną ich degradację po stosunkowo krótkim czasie ich eksploatacji w naturalnych warunkach atmosferycznych. Powłoki te spełniały wymagania normy PN-EN ISO 12944:2001, ark. 5 i 6, a mimo to w praktyce uległy wysokiej degradacji po czasie eksploatacji znacznie krótszym od przewidzianego ww. normą. Ponadto na rynku krajowym dostępna jest duża ilość wyrobów lakierowych o bardzo zróżnicowanej odporności korozyjnej zwłaszcza, na działanie agresywnych środowisk atmosferycznych. Obok powłok o bardzo słabej i średniej odporności, występują również powłoki o wysokiej odporności korozyjnej i dużej wytrzymałości na destrukcyjne oddziaływanie promieniowania UV i wody. Niejednokrotnie przy zastosowaniu obecnie obowiązujących znormalizowanych metod badań oznaczających się zbyt niską agresywnością środowisk probierczych, nie jest możliwe odpowiednie ich zbadanie i zróżnicowanie, a przez to dokonanie właściwej selekcji. W celu zbadania trwałości i dokonania właściwej selekcji powłok lakierowych o wysokiej odporności na destrukcyjne działanie promieniowania UV i wody, oraz podwyższonej odporności korozyjnej w Pracowni Badań Korozyjnych IEL/OW we Wrocławiu opracowano dwie własne metody badań o znacznie zwiększonej w porównaniu do metod znormalizowanych, agresywności środowisk probierczych tj:
Komentarze (0)