W dyskusjach o wyższości okien plastikowych nad drewnianymi często przytaczany jest argument o rzekomej dłuższej trwałości okien z tworzywa sztucznego. Producenci okien drewnianych od lat zaprzeczają temu stwierdzeniu. Trwałość drewnianych okien warunkują bowiem: wybór zdrowego drewna, odpowiednio skoordynowane procesy produkcyjne i prawidłowa budowa powłok. Testy odporności powłok na niszczące działanie czynników pogodowych, które przeprowadził Dyrup, duński producent systemów powłok do stolarki drewnianej, potwierdziły jednoznacznie decydującą rolę impregnacji drewna.
Dyrup sprawdził, w jakim zakresie różne transparentne systemy powłok (jedne z impregnacją, inne bez) kontrolują równowagę wilgotności w drewnie. W tym celu pokryte powłokami panele sosnowe zostały poddane trzyletniej ekspozycji na otwartym powietrzu i regularnej kontroli polegającej na mierzeniu ilości wchłoniętej wody. Wynik badań: panele poddane uprzedniej impregnacji zaabsorbowały w przeciągu 40 miesięcy znacząco mniej wody od paneli, w których pominięto etap impregnacji. Okazało się też, że po dłuższej ekspozycji na działanie czynników pogodowych niezaimpregnowane drewno zostało zaatakowane sinizną, zarówno na powierzchni, jak i wewnątrz próbki.
Impregnacja ram okiennych poprzez zanurzanie/polewanie.
Testy skuteczności ochrony drewna kryjącymi systemami powłok
Duński Instytut Technologiczny (DTI) w Kopenhadze przeprowadził, niezależnie od producenta, testy skuteczności ochrony drewna przy zastosowaniu kryjących systemów powłok z impregnatem i bez impregnatu. Drewniane panele poddano dwuletniej ekspozycji na działanie czynników atmosferycznych. W regularnych odstępach czasu elektronicznie mierzono wilgotność drewna na głębokości trzech milimetrów. Analiza danych wykazała istotne wahania wilgotności w próbkach, których nie poddano procesowi impregnacji. W elementach impregnowanych stwierdzono jedynie nieznaczne wahania wilgotności.
Test kompletnych okien poddanych działaniu czynników atmosferycznych
Aby zbadać skuteczność swoich systemów powłok w praktycznym zastosowaniu, Dyrup w kooperacji z producentami okien, przeprowadził test na kompletnych oknach, wraz z przeszkleniem i okuciami, w państwowym Szwedzkim Instytucie Badań Technicznych w Borås. Okna pokryte systemem dwu- i czteropowłokowym, przy czym każdy system w wersji z impregnacją i bez, wystawiono na wolne powietrze w 1998 r. W warunkach zbliżonych do naturalnych prowadzono obserwację gotowych produktów pod kątem ich trwałości. Badania wykazały, że po sześciu latach na nieimpregnowanych ramach okiennych pojawiły się w narożnych połączeniach pęcherze oraz dodatkowo ramy niszczone były wykwitami sinizny. Kompletny system powłok, tzn. zawierający impregnat, nie został zaatakowany sinizną i wykazywał lepszy stan ogólny powłoki nawierzchniowej.
Komentarze (0)