Dyrektywa IPPC nakłada na podmioty gospodarcze, objęte jej wymaganiami (w tym instalacje malowania), następujące obowiązki:
Po zakończeniu eksploatacji instalacji należy zapewnić zastosowanie wszelkich niezbędnych środków, mających na celu uniknięcie zagrożeń związanych z zanieczyszczeniem terenu, na którym prowadzona była działalność oraz umożliwiających przywrócenie terenu do pierwotnego stanu.
Wyroby lakierowe zawierają obok lotnych substancji organicznych jeszcze inne substancje szkodliwe, których stosowanie jest znacznie ograniczone lub całkowicie zabronione. Dotyczy to m. in. pigmentów antykorozyjnych, takich jak minia ołowiowa
i związki sześciowartościowego chromu które są zaliczone do substancji niebezpiecznych zgodnie z Dyrektywą 1997/69/EC [11].
Dyrektywa Europejska 2000/53/EC dotycząca zabezpieczania samochodów ogranicza lub całkowicie zabrania stosowania w farbach ołowiu, kadmu, sześciowartościowego chromu i rtęci [12]. Przepisy te dotyczą wszystkich samochodów o masie do 3,5 ton. Od lipca 2003 roku obowiązują dla wszystkich samochodów i części samochodowych sprzedawanych
w Europie, w związku z czym producenci z Ameryki i Azji, którzy chcą sprzedawać swoje samochody w krajach Unii muszą również stosować się do wymagań dyrektywy.W załączniku II, nowelizowanym co dwa lata, zdefiniowane są odstępstwa od wymagań dyrektywy, oparte na decyzji 2002/526/EC z 27 czerwca 2002. Zgodnie z tą decyzją, przeciwną w stosunku do pierwotnych założeń, sześciowartościowy chrom może być stosowany w farbach do czerwca 2007, pod warunkiem stosowania odpowiednich przepisów dotyczących zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Stosowanie ołowiu jako stabilizatora w farbach antykorozyjnych dozwolone jest do połowy roku 2005. Ołów
w farbach do malowania metodą elektroforezy spełnia funkcje katalizatora i inhibitora korozji, jednak jego zastosowanie inne niż tylko stabilizatora, zostało zabronione w połowie roku 2003.
W oparciu o Dyrektywę Europejską 1999/ 13/ EC dotyczącą emisji lotnych związków organicznych w farbach do elektroforetycznego malowania samochodów ograniczone jest również stosowanie rozpuszczalników, jak również środków neutralizujących, takich jak aminy i kwasy organiczne oraz lotnych składników spoiw, np. formaldehydu i monomerów izocyjanianowych. Obecnie tylko kilka jednoskładnikowych farb do kata- i anaforezy spełnia wymagania przepisów ale dobrym rozwiązaniem mogą być farby dwuskładnikowe, o małej zawartości rozpuszczalników, oparte na żywicach niskocząsteczkowych.
