Najbardziej użyteczne strategie ekomodernizacji zostały wskazane przez ekspertów, którzy pochodzili z wielu środowisk zainteresowanych w sprawie. W lokalnych ekologicznych organizacjach uaktywnili się specjaliści z wielu branż przemysłowych. Stoczniowcy mogli przekonać się, że sąsiadują z wybitnymi znawcami techniki i ekonomii, zdolnymi do opiniowania bardzo złożonych programów ekomodernizacji przemysłu. Wiele przedsiębiorstw napotkało jednak rozliczne trudności związane z publicznym charakterem procesu dochodzenia do rozwiązań praktycznych.
Kosztowna jawność
Przedsiębiorcy na ogół źle znoszą ingerencję osób niezwiązanych z interesami spółki w procesy planistyczne. Nawet jeśli osoby te desygnowane są przez poważne i godne zaufania instytucje wspierane przez administrację państwową. Zawsze istnieje zagrożenie, że poufne dokumenty planistów spółki zostaną udostępnione konkurencji mniej lub bardziej świadomie. Modernizacja technologii dla potrzeb ekologicznych programów naprawczych jest zwykle bardzo kosztowna i długotrwała. Realizacja takiego projektu ma więc istotne znaczenie dla ekonomiki spółki stoczniowej. Podjęcie decyzji o uruchomieniu innowacyjnego programu inwestycyjnego może źle wpłynąć na relacje spółki publicznej z udziałowcami, a nadto zwiększyć apetyty potencjalnych dostawców nowego sprzętu i materiałów. Kiedy fakt uruchomienia inwestycji zostanie ujawniony zanim sporządzone zostaną wiążące umowy na dostawę sprzętu lub udzielenie dostępu do technologii, można spodziewać się najróżniejszych reakcji rynku i związanych z nimi zaburzeń ekonomiki projektu.
dostawcy najnowocześniejszej i bardzo kosztownej technologii ochrony środowiska. Ujawnienie na początku listopada 2002, a potem w styczniu 2003 faktu dokonania wyboru tego dostawcy dla dwóch dużych projektów ekomodernizacji (planowanej przez instytucję rządową) spowodowało zwrot tendencji notowań, który zwielokrotnił kapitał akcyjny spółki. Na szczęście dla zamawiających zawczasu uzgodniono najdrobniejsze szczegóły kontraktu. W innym razie wzrost optymizmu akcjonariuszy mógłby zostać przetransponowany na usztywnienie pozycji spółki w negocjacjach cenowych, a to z kolei podważyłoby kalkulacje będące podstawą wyboru jej oferty.
Sukces udziałowców spółki technologicznej ma również przełożenie długoterminowe na powodzenie jej klientów. Jeśli stocznia potrafi rozsądnie kształtować swoje zaplecze technologiczne, może liczyć, że znaczna część wysiłku inwestycyjnego zostanie przejęta przez uczestników rynku usług ekologicznych. Widoczny na powyższym wykresie zniżkowy trend długoterminowy świadczy niestety o niewysokim optymizmie udziałowców spółki technologicznej. Spodziewają się oni mało interesujących wyników krótkookresowych, gdyż wiedzą o dalekich perspektywach zysków i o konieczności ponoszenia wieloletnich kosztów rozwoju technologii. Niepewność inwestowania martwi również instytucje finansowe, które zapewniają obsługę rachunków bieżących spółki technologicznej. Rosną ich wymagania wobec jakości gwarancji kredytów, a często zdarza się narzucenie wysokich kosztów obsługi kredytów. Ma to istotny wpływ na finalny kształt oferty dostawcy nowej ekotechnologii. Ucieczka kapitału akcyjnego i wysokie koszty obsługi kredytów komercyjnych zmusza stocznię (jako finalnego odbiorcę towarów i usług) do poniesienia wszystkich ciężarów finansowania ekomodernizacji.
Komentarze (0)