Aktualności i przegląd rynku

Ekodumping

to pojęcie ukształtowane pod naporem problemu prawnie wywołanej nierówności warunków konkurencji na rynku. Nierównowaga polega na realnym ograniczaniu jednych i braku egzekucji ekologicznych ograniczeń od innych przedsiębiorców. Nieekologiczni są oskarżani o świadome zaniedbanie wykonania zobowiązań prawnych, które przynosi im nienależne korzyści kosztem ochrony środowiska. Władze lokalne mają naturalną skłonność do tolerowania odstępstw od zasad państwowej polityki ekologicznej. Wsparcie dla lokalnych przedsiębiorców pojmują w taki sposób, że neutralizują presję administracji państwowej. Przepisy formalnie obowiązujące na całym terytorium państwa przestają faktycznie obowiązywać na terenie pod administracją urzędników szczególnie wrażliwych na argumenty o braku ekonomicznego sensu konkretnych działań dla ochrony środowiska.

Spółki funkcjonujące w takim otoczeniu mogą zaoszczędzić znaczne środki, a ponadto utrzymać stabilność swojej oferty rynkowej. W przypadku przemysłu stoczniowego ma to silne przełożenie na wizerunek firmy w środowisku armatorów. Agresywna konkurencja na rynku przewozów morskich zmusza armatorów do poszukiwania oszczędności na każdym etapie inwestowania. Szczególnie ważny jest etap zamawiania remontu okresowego lub budowy nowego statku.

Tradycyjna technologia wykonania tych zleceń daje gwarancję długoletniej bezproblemowej eksploatacji statku. Stocznie posługujące się technologią wymalowań antykorozyjnych o wieloletniej tradycji są szczególnie uprzywilejowanymi partnerami armatorów. Natomiast spółki zaangażowane w innowacyjne technologie proekologiczne są zwykle poddawane długotrwałej obserwacji. Trwałość nowych wymalowań musi być zweryfikowana praktycznie, zanim zostanie zaakceptowana na równi z tymi dobrze sprawdzonymi.

Ocena czy stocznia uprawia ekodumping wynika więc z analiz na kilku płaszczyznach. Utrzymanie tradycyjnych sposobów postępowania z emisjami, ściekami i odpadami daje określone korzyści ekonomiczne. Podobny wpływ na ekonomikę stoczni mają oszczędności na szkoleniu pracowników, którzy nie muszą zmieniać swoich przyzwyczajeń. Niemniej pozycja rynkowa stoczni najbardziej zależy od zdolności do utrzymania tradycyjnych standardów zabezpieczeń antykorozyjnych, przy możliwie najniższych kosztach wytwarzania. Z tego powodu ekomodernizacja technologii w branży jest procesem długoterminowym i szczególnie wrażliwym na wszelkiego rodzaju ryzyko inwestycyjne. Władze państwowe muszą przyjąć do wiadomości, że ingerencje prawne w funkcjonowanie tak skomplikowanego przemysłu mogą poczynić znacznie większe szkody niż spodziewane korzyści z ekomodernizacji. Przedsiębiorcy i władze widzą obecnie szanse rozwoju branży w utworzeniu sektorowego programu ekorozwoju.