- zastosowanie podgrzewaczy farby w celu wyeliminowania LZO z farby
- zastosowanie farb High-Solid o zawartości części stałych powyżej 70%
- zastosowanie farb High-Solid typu PUR jednowarstwowych – stosowanych bezpośrednio na metal, bez utraty parametrów powłoki
- zastosowanie lakierów wodorozcieńczalnych (częściowo lub całkowicie)
- zastosowanie lakierów proszkowych (częściowo lub całkowicie)
- zastosowanie systemów dopalania LZO przed emitorami
- zastosowanie gruntów typu KTL lub ATL lub akrylowych powłok KTL
Wszystkie wymienione powyżej metody i wiele innych mają wady i zalety – w przypadku jednych są to spore nakłady inwestycyjne, w przypadku drugich konieczność zmian technologicznych i nie wszystkie one dają pożądany efekt. Ponieważ nie ma możliwości szczegółowego omówienia tych metod na łamach „LP” (cykl byłby bardzo długi) to osoby zainteresowane tą tematyką zapraszam do kontaktu ze mną. Na koniec chciałbym podziękować wszystkim, którzy pomogli mi w napisaniu tego cyku oraz wszystkim cierpliwym czytelnikom. Wszelkie wątpliwości będziemy mogli wyjaśnić w trakcie seminarium, jakie organizujemy w dniu 1 października 2009 r. Na to bezpłatne seminarium serdecznie zapraszam zainteresowanych. Szczegóły obok.
szymon.szumilo@mankiewicz.com.pl
