W ostatnich latach coraz liczniejsze stają się doniesienia o pojawianiu się objawów korozji biologicznej również na elewacjach dopiero co wybudowanych i ocieplonych budynków. Według przeprowadzonych obserwacji ustalono, że na zasiedlanie się mikroorganizmów, takich jak grzyby pleśniowe i inne, mają wpływ warunki termiczno-wilgotnościowe panujące na powierzchni ściany, dostępność pożywienia oraz rodzaj zastosowanych systemów ociepleniowych. Wymienione zagrożenia dla zdrowia człowieka, wynikające z obecności zarodników grzybów i pleśni w naszym otoczeniu, wskazują na istotne znaczenie farb o właściwościach biobójczych i ich rolę w zapobieganiu oraz ochronie przed mikroorganizmami.
Skład dyspersyjnych farb o działaniu biobójczym
Opracowanie składu recepturowego farb o takich właściwościach powłok wymaga bardzo starannego doboru wszystkich składników, a szczególnie selekcji wśród dostępnych na rynku środków biobójczych. W skład takich farb dyspersyjnych wchodzą następujące surowce:
- pigmenty – głównie nieorganiczne
- wypełniacze mineralne
- środki pomocnicze (zwilżająco-dyspergujące i odpieniające)
- środki zagęszczające i modyfikatory reologii – do otrzymania wymaganej lepkości wyrobu
- środki neutralizujące – do regulacji pH
- biocydy – do zapobiegania rozwojowi mikroorganizmów podczas składowania
- biocydy – do zabezpieczania powłok przed rozwojem mikroflory
- ewentualnie rozpuszczalniki koalescencyjne.
Spoiwo (substancja błonotwórcza) jest podstawowym składnikiem farby i składa się z wodnej dyspersji polimerowej lub mieszaniny dwóch dyspersji. Obecnie do najbardziej popularnych i stosowanych należą dyspersje akrylowe (akrylowo-styrenowe lub czysto akrylowe). Główne ich zalety to: odporność na działanie czynników atmosferycznych, dobra przyczepność, trwałość barwy powłok, odporność na wodę i zmydlanie. Cechują się one dobrą odpornością na działanie alkalicznego podłoża mineralnego. Z uwagi na niższą cenę, chętnie stosowane są dyspersje akrylowo-winylowe, łączące cechy dwóch spoiw: dyspersji akrylowej i dyspersji polioctanu winylu. Większość farb obecnych na rynku stanowią farby białe i pastelowe, w których podstawowym pigmentem jest biel tytanowa. Największy udział ilościowy w farbach dyspersyjnych do malowania elewacji przypada na wypełniacze. Jako wypełniacze stosowane są węglany wapnia, talki, kaoliny, dolomity itd. Różnią się one białością, wielkością cząstek, liczbą olejową, gęstością. Z uwagi na ich różną budowę chemiczną i właściwości fizykochemiczne wypełniacze mają różny wpływ na podstawowe parametry farb: lepkość, gęstość, białość, krycie oraz odporność powłok na działanie warunków atmosferycznych. Poza podstawowymi składnikami farb, jakimi są: spoiwo, pigmenty i wypełniacze, w skład farb dyspersyjnych wchodzą różne środki pomocnicze, których udział jest niezbędny, aby otrzymać wyrób o dobrej stabilności. Ostatnio przeprowadzone badania dotyczące wpływu składników wodnych dyspersji polimerowych na żywotność bakterii Pseudomonas Aeruginosa dowiodły, że jonowe środki promują wzrost bakterii w porównaniu ze środkami niejonowymi.
Komentarze (0)