• Minimalne koszty użytkowania;
• Pełna kontrola procesu lakierowania;
• Prosty zakres regulacji bez mechanicznych zmian nastaw;
• Liniowy sposób kontroli ilości: podwójna nastawa to dwa razy więcej proszku.
Tradycyjna pompa eżektorowa zasysa proszek poprzez zwężkę „venturi” i podaje za pomocą powietrza atomizującego, poprzez wąż proszkowy, z prędkością ok. 15 m/sek. W systemach tradycyjnych węże proszkowe mają średnicę wewnętrzną typowo pomiędzy 8 mma 12 mm, w zależności od wymaganej wydajności. Niewłaściwe dobranie rodzaju lub średnicy węża lub powietrza atomizującego bardzo negatywnie wpływa na efektywność i jakość lakierowania proszkowego. Pistolet lakierniczy, podłączony z drugiej strony węża proszkowego, zaprojektowany jest tak, aby „wyemitować” mieszankę powietrzno-proszkową w kierunku lakierowanego produktu z odpowiednią prędkością i w odpowiednim kształcie. Chmura proszku, przechodząc przez pole elektrostatyczne o wysokim napięciu, w pobliżu elektrody pistoletu, zostaje naelektryzowana i podana na powierzchnię uziemionego produktu. Właściwe lakierowanie powinno zapewnić dokładne i jednolite pokrycie proszkiem różnorodnych kształtem produktów wraz z maksymalną efektywnością malowania. Jest to związane z najdokładniejszym połączeniem sił pola elektrostatycznego z aerodynamiką cząsteczek proszku i sprężonego powietrza.
• transport proszku
• aplikacja proszku
• recyrkulacja proszku.
Wszyscy inżynierowie zajmujący się nową technologią HDLV od początku zdawali sobie sprawę z ogromnych korzyści płynących z nowej technologii. Należało teraz pokonać wszystkie trudności, aby pozwolić na upowszechnienie jej na rynku lakierowania proszkowego. Pompowanie proszku bez sprężonego powietrza stwarza dodatkowe problemy. Łatwo sobie wyobrazić pompowanie samych gazów lub cieczy, nie stwarza to trudności przy pomocy różnego rodzaju pomp tłokowych, perystaltycznych lub innych. Ale cząstki proszku stają się podczas transportu ostrym materiałem ściernym, co przy dużych prędkościach metodą tradycyjną niszczy wszystkie części pomp, węży i pistoletów, mających kontakt z proszkiem. Stwarza to spore dodatkowe koszty pracy wszystkich lakierni proszkowych. Właśnie dlatego najbardziej tradycyjne pompy proszkowe były projektowane bez żadnych ruchomych części, jak np. tłoki. Ale pompy „venturi” wymagają dużej ilości sprężonego powietrza zarówno do pobrania proszku, jak i do jego transportu. Dlatego nie jest tutaj możliwa duża gęstość przesyłu lakieru proszkowego. Szybkie zużywanie się zwężek „venturi” powoduje konieczność ciągłych zmian ustawień pneumatycznych aplikacji w celu zachowania jednolitości lakierowania.
Komentarze (0)