Aktualności i przegląd rynku

Malowanie proszkowe płyt MDF

W roku 1993, po wysłuchaniu optymistycznej prezentacji na temat możliwości malowania proszkowego płyt MDF pomyślałem, że właśnie otwiera się nowy, bardzo obiecujący rynek zastosowania farb proszkowych. Niedługo potem wymalowano w jednej z zaprzyjaźnionych malarni wiele wzorów powłok na panelach MDF, pokazywanych później w wielu krajach w celu promocji nowej technologii. Był to czas, kiedy wydawało się, że w standardowo wyposażonej malarni proszkowej malującej elementy metalowe, po niewielkiej adaptacji uda się wykonywać powłoki również na materiałach drewnopochodnych. Że zastosowanie odpowiedniego podkładu elektroprzewodzącego, uszczelniającego pory powierzchni płyty będzie stanowić wystarczające zabezpieczenie przed skutkami obróbki termicznej związanej z konwekcyjnym utwardzaniem farby proszkowej. Przez pewien czas nawet się to udawało. Niestety, dość szybko pojawiły się problemy nie do pokonania. Stres temperaturowy jakiemu była poddawana płyta MDF podczas utwardzania i ograniczona szczelność powłoki, pozwalająca na wymianę gazową pomiędzy wewnętrzną strukturą materiału a otoczeniem, obniżyły bardzo znacznie wartości użytkowe tak wykonanych wymalowań. Zaczęto więc szukać innych rozwiązań.

B - powierzchnia łatwa do czyszczenia

Znana od kilku lat, oferowana obecnie metoda malowania proszkowego płyt MDF ma niewiele wspólnego z technologią z lat 90. I to jest jej największa słabość. Stosowane dziś piece z promiennikami podczerwieni, lampy ultrafioletowe, specjalne farby proszkowe, bardzo restrykcyjne parametry powlekania i utwardzania, te wszystkie czynniki powodują, że koszt implementacji tej technologii staje się niezwykle wysoki. Przez to jej opłacalność zawęża się jedynie do produkcji wielkoseryjnej podobnych wymiarowo elementów. Podjęcie decyzji o zastosowaniu malowania proszkowego płyt MDF skutkuje obecnie koniecznością wybudowania nowej, bardzo ściśle specjalizowanej linii technologicznej. Firmy oferujące produkty powłokowe, będące jednocześnie właścicielami praw do konkretnych wariantów technologii ich aplikacji, stają się partnerem odbiorcy/producenta na dobre i złe. Wymienność technologii pomiędzy poszczególnymi graczami na rynku jest bardzo ograniczona lub nie istnieje.

Decyzja o wyborze konkretnego kontrahenta, z którym rozpoczniemy współpracę i niezwykle kosztowną inwestycję w urządzenia technologiczne, stanowi więc duże ryzyko i powinna być ona bardzo dobrze przemyślana. Tym bardziej, że pod względem technicznym również obecnie dostępna technologia nie jest jeszcze w pełni doskonała. W dalszym ciągu w nałożonych powłokach mogą powstawać pęknięcia pogarszające szczelność i własności ochronne wymalowania. Całkiem odrębną kwestią jest sam materiał poddawany obróbce, czyli płyta MDF. Jako przetworzony organiczny materiał drewnopochodny z zasady nie jest w swojej strukturze w pełni jednorodny. Dla technologii malowania proszkowego przydatna jest tylko niewielka część z produkowanych obecnie płyt MDF, tych o wymaganym i jednorodnym zagęszczeniu. Wiadomo oczywiście, że są droższe od pozostałych. Dodatkowo, zakład wykonujący malowanie proszkowe płyt MDF musi być wyposażony w magazyn o kontrolowanej wilgotności powietrza, pozwalający na standaryzację własności surowca kierowanego do malowania. Biorąc pod uwagę kilkanaście lat rozwoju technologii malowania proszkowego płyt MDF w odniesieniu do ilości zrealizowanych zastosowań w przemyśle, to sukces mamy jeszcze zdecydowanie przed sobą. Patrząc na zainteresowanie ze strony potencjalnych użytkowników wydaje się, że na ten sukces jesteśmy skazani. Sprawą otwartą pozostaje jednak uproszczenie istniejącej technologii tak, by stała się dostępna dla szerszych rzesz użytkowników. W przemyśle meblarskim, jak w każdym innym, potrzebna jest elastyczność, czyli możliwość reakcji na zapotrzebowanie klienta. Głównie tej elastyczności brakuje obecnie oferowanej technologii malowania proszkowego płyt MDF.