Urządzenie pomiarowe dhs-Cleanalyzer (zautomatyzowany rozwinięty system) pozwala na badanie cząstek o wielkości od 5 mikrometrów, które to odseparowane są na filtrze papierowym, teflonowym czy też poliestrowym. Dzięki powyższym możliwościom pomiary są zgodne z normą VDA 19. Dodatkowo można pracować w oparciu o indywidualnie opracowane normy. Źródło: DHS Dietermann & Heuser Solution
W metodzie grawimetrycznej dokonuje się pomiaru ciężaru filtra przed i po tym, jak przepuścimy przez niego płyn zawierający zanieczyszczenia. Różnica wyników pomiaru określa sumaryczny ciężar cząstek. Metoda ta mówi nam o tym, jak wydajny proces przygotowania powierzchni posiadamy. Nie dowiemy się jednak jakie zagrożenia niosą za sobą przefiltrowane zanieczyszczenia. W momencie kiedy do badań używamy mikroskopu, jesteśmy w stanie opisać rozmiar cząsteczek, jak również udział drobin o poszczególnych wielkościach. Zazwyczaj prosta metoda mikroskopowa opisuje największe z odseparowanych cząstek. Po przeprowadzeniu tego typu testu, możemy odpowiedzieć na pytanie czy spełnione są podstawowe założenia procesu przygotowania powierzchni, np. „brak cząstek większych niż 15 mikrometrów”. Oczywiście w zastępstwie manualnego mikroskopu możemy użyć przyrządu zautomatyzowanego z funkcją obróbki obrazu. Cała powierzchnia filtra wraz z osadzonymi na niej cząsteczkami jest wówczas opisywana i fotografowana przy użyciu narzędzi obróbki obrazu. Po tak przeprowadzonych oględzinach, badacz ma możliwość sformułować konkluzję jakie zagrożenia niosą za sobą poszczególne frakcje odfiltrowanego materiału.
Poziom napięcia powierzchniowego uzyskiwany podczas procesu przygotowania powierzchni może być w łatwy i szybki sposób określony dzięki tuszom testowym. Dzięki nim możemy określić wartość napięcia powierzchniowego od 18,4 do 105 mN/m. Źródło: Arco.
Komentarze (0)