Aktualności i przegląd rynku

Technika osadzania metali za pomocą prądu elektrycznego jest stosunkowo młodą dziedziną nauki, jak i przemysłu. Wraz z wynalezieniem przez Aleksandra Volta w roku 1800 ogniwa (poprzez zanurzenie płytek srebra i cynku w słonej wodzie) rozpoczęła się era galwanotechniki. Było to pierwsze źródło prądu, które zastosowano w procesie nakładania metali. Jako prekursora tej techniki uważa się uważa się Moritza Hermanna von Jacobi (1801 - 1874). Był on Niemcem, profesorem, który początkowo działał w Rydze, a następnie od 1837 był zatrudniony w Akademii w Sankt Petersburgu. I właśnie tutaj w roku 1838 opracował sposób na osadzanie na monetach metali za pomocą prądu elektrycznego. Jako pierwsze odwzorował galwanoplastycznie monety. Rząd Rosji wynagrodził go za to kwotą 25000 rubli. Dwa lata później w 1840 roku została wydana pierwsza jego książka opisująca proces galwaniczny „Die Galvanoplastik”. Dla ścisłości należy podać, że w wydanej w 1840 roku przez Dr. F.U.W. Netto książce pt. „Anweisung zur Galvanoplastik” (Wprowadzenie do galwanoplastyki) autor stwierdza, że prawa do wynalezienia techniki galwanoplastyki należą się równolegle również innym uczonymi. Netto podaje we wstępie do swojej książki, że odkrywcami galwanotechniki są trzy osoby: dwóch Niemców Jacobi i Kobell oraz Anglik Spencer.

Reklama

Tym niemniej w książce Jacobiego możemy dzisiaj zobaczyć, jak wyglądała pierwsza wanna do obróbki galwanicznej. Wykorzystanym procesem było miedziowanie. Kształt i wygląd wanny widoczny jest na rys. 1. Widać na nim, że źródłem zasilania jest ogniwo galwaniczne.

Wraz z odkryciem metody nakładania metali za pomocą prądu elektrycznego zaczęły powstawać zakłady, które wykorzystywały tę technologię do celów przemysłowych. Dwóch przedsiębiorców i jednocześnie galwanizerów Wilhlm Pfanhauser oraz Georg Langbein było ludźmi interesu i właśnie oni zaczęli na szeroką skalę wykorzystywać technikę galwanoplastyki. Wilhelm Pfanhauser, będąc w wieku 30 lat, założył swoją firmę w Wiedniu. Wyniesione jeszcze ze szkoły średniej zamiłowanie do chemii skierowało jego kroki w kierunku początkującego przemysłu galwanicznego. Swoją firmę założył 1 lutego 1873 roku w Wiedniu przy ul. Windmühlenstraße 39. W zasadzie pomieszczenia składały się z pokoju mieszkalnego jako biura handlowego oraz kuchni. Swoją działalność rozpoczął od handlu cyjankami, szczotkami i innymi produktami potrzebnymi galwanizatorom.