Bezpośrednio po opuszczeniu agregatu mokre karoserie wprowadzane są do instalacji kataforetycznego lakierowania zanurzeniowego KTL celem nałożenia kataforetycznej warstwy podkładowej. Wanna KTL ma objętość 366 m3, a czas zanurzenia (dach pozostaje cały czas zanurzony) wynosi 5 min. Materiałem stosowanym w tym etapie lakierowania jest bezołowiowa, wodorozcieńczalna farba KTL.
Następnie karoserie są suszone, po czym trafiają na stanowisko poprawek blacharskich, gdzie montowane są pierwsze maty wygłuszające. Kolejnym krokiem jest ręczne uszczelnianie wnętrza, dachu, drzwi i maski karoserii. Po tym etapie karoseria trafia na specjalną zawieszkę, a sanie transportowe, na których karoseria poruszała się do tej pory, odsyłane są z powrotem przed wejście do agregatu myjąco-fosforanującego, aby przejąć kolejną karoserię.
W kabinie międzywarstwy, przed stanowiskiem ręcznego lakierowania wnętrza karoserii, umieszczone jest urządzenie EMU. Składa się ono z 3 walców dostosowanych do kształtu nadwozia zaopatrzonych w strusie pióra. Ich zadaniem jest usunięcie wszelkich zanieczyszczeń z lakierowanych powierzchni oraz rozładowanie zjonizowanych cząstek na powierzchni karoserii. Powierzchnie zewnętrzne lakierowane są przy wykorzystaniu 12-rozpylaczowego urządzenia ESTA (natrysk elektrostatyczny). W procesie stosowane są lakiery wodorozpuszczalne w trzech różnych kolorach.
Następnym etapem jest suszenie i szlifowanie po nałożeniu międzywarstwy. Tak przygotowane nadwozie trafia do agregatu myjącego. W pierwszej kolejności myte są powierzchnie zewnętrzne - stosowane do tego urządzenie przypomina szczotkową myjnię automatyczną spotykaną powszechnie na stacjach benzynowych.
Następnie za pomocą dwóch robotów wykorzystujących wysokociśnieniowe dysze natryskowe (250 bar) wodą myte są wszelkie załamania i łączenia blach oraz wnęki. Na końcu tego procesu znajduje się stacja przechyłu, umożliwiająca 90-stopniowy przechył karoserii w przód i tył, stacja odmuchu oraz suszarka.
