Rozwój nowej generacji metody elektrostatycznego powlekania fluidyzacyjnego oszczędza sprężone powietrze i energię elektryczną
W tradycyjnych elektrostatycznych lakierniach proszkowych (ELP) nie można bagatelizować zużycia sprężonego powietrza oraz energii elektrycznej. Nowa bezpistoletowa technika powlekania proszkowego zużywa jedynie niewielką ich część.
Klasyczne instalacje ELP potrzebują dużych ilości sprężonego powietrza zarówno do pracy pistoletów napylających, do fluidyzacji proszku, jak i w procesie czyszczenia instalacji przy zmianie farby. W typowych instalacjach, z np. 20 pistoletami, tylko one zużywają 60 do 100 m3 sprężonego powietrza na godzinę. Ponadto, względy bezpieczeństwa (przepisy BHP) wymuszają zużywanie dużych ilości powietrza wyciągowego, a więc dużych mocy wentylatorów, aby zapewnić wymaganą minimalną prędkość przepływu powietrza w otworach kabiny, jak również nie przekroczyć maksymalnej koncentracji cząstek proszku w powietrzu wylotowym (DIN EN 12981). Przy instalacjach ELP musi być brany pod uwagę najgorszy przypadek, tzn. gdy pistolety rozpylają maksymalną ilość proszku.
Dzięki opracowanej w instytucie Fraunhofera IPA technice bezpistoletowego powlekania proszkowego „TransApp” można konstruować kompaktowe moduły lakiernicze, które w porównaniu z tradycyjnymi instalacjami ELP zużywają znacznie mniej sprężonego powietrza oraz nie wymagają tak dużych instalacji wentylacyjnych. Źródło: IPA
Przy np. 20 pistoletach napylających wymaga to, w zależności od materiału z jakiego składa się lakier proszkowy, do 30 000 m3/h powietrza wentylacyjnego, bądź inaczej - mocy napędowej wentylatora ponad 50 kW. Powoduje to nie tylko wysokie koszty energii, ale również znaczące nagrzewanie się otoczenia. W zabudowanych instalacjach do lakierowania proszkowego z odrębną wentylacją wymaga to w pewnych okolicznościach nawet dodatkowego wkładu energii do chłodzenia. Wielkość wentylacji (ilość powietrza i moc wentylatorów) można zredukować jedynie poprzez zrezygnowanie z aplikacji lakieru proszkowego za pomocą pistoletów. Tak jest w przypadku elektrostatycznego powlekania fluidyzacyjnego, jednak metoda ta nie była w stanie zyskać uznania ze względu na swoje dotychczasowe ograniczenia dotyczące jakości powłoki oraz elastyczności procesu. W ramach prac badawczo-rozwojowych, m.in. w projekcie wspieranym przez fundację Landesstiftung Baden-Würtenberg we współpracy z sześcioma firmami produkcyjnymi średniej wielkości, inżynierowie z instytutu Fraunhofera IPA opracowali nową generację metody elektrostatycznego powlekania fluidyzacyjnego – bezpistoletową technologię „TransApp”.
Komentarze (0)