Inną prostą metodą szybkiego pomiaru twardości powłoki jest pomiar metodą, którą można nazwać metodą "igłową". Przyrząd do tej metody ma postać tulejki wielkości długopisu, wewnątrz której znajduje się sprężynka zakończona igłą wykonaną z węglika wolframu. Igła wywiera nacisk na powłokę. Nacisk ten możemy zmieniać, regulując naciąg sprężynki (1, 3, 5 N). Wynikiem pomiaru jest najmniejsza siła nacisku igły na powłokę, przy której kilkucentymetrowej długości rysa jest nieusuwalna.
Do wad ukrytych powłok zaliczyłbym również brak wystarczającej elastyczności oraz odporności na uderzenia. O ile podczas procesu malowania może nie zdarzyć się sytuacja, w której te wady dadzą o sobie znać, o tyle podczas transportu, a później - w czasie użytkowania powłoka na pewno będzie poddawana różnego rodzaju odkształceniom, uderzeniom itp. Brak kontroli ww. parametrów może się na nas srogo zemścić.
Elastyczność powłoki oraz adhezję można również kontrolować poprzez tzw. test tłoczności (ang. cupping test). Badanie to polega na powolnym wciskaniu sferycznego tłocznika o średnicy 20 mm wykonanego z polerowanej stali hartowanej w próbkę materiału pokrytego powłoką od strony nie pokrytej. Maksymalna głębokość wtłoczenia wynosi 14 mm. Wynikiem pomiaru jest głębokość wtłoczenia, przy której nastąpiło uszkodzenie powłoki.
Test odporności na uderzenie (ang. impact test) przeprowadzany jest z użyciem przyrządu umożliwiającego uderzenie w badaną powłokę obciążnika o odpowiednim kształcie spadającego z określonej wysokości (np. 1 m). Podobnie jak w przypadku testu tłoczności dokonuje się dokładnej obserwacji odkształconego miejsca, poszukując pęknięć, odprysków itp.mgr inż. Jakub Kurek
Komentarze (0)