Przy opracowywaniu receptur farb architektonicznych i wewnętrznych pod kątem ich odporności na algi i grzyby należy brać pod uwagę biocydy charakteryzujące się następującymi cechami:
• skutecznością działania przy jak najmniejszej ich zawartości w farbie
• trwałością ochrony (odporność na wypłukiwanie przez wodę)
• efektywnością kosztową
• przestrzeganiem zasad ujętych w Biocidal Product Directive (BPD) dla krajów Unii Europejskiej.
Rynek farb oferuje obecnie wiele wyrobów o dobrej odporności na rozwój grzybów i alg, wytwarzanych w oparciu o różnego typu dodatki biobójcze. Receptury tych wyrobów stanowią zazwyczaj tajemnicę produkcyjną i handlową oferentów, a niektóre z nich chronione są patentami. Spośród wielu oferentów wyrobów biobójczych wymienić można przykładowo: Dow Chemicals, Microban, Rohm-Haas, SinoHarvest, Microbe Guard, Arch Chemicals, AgION Technologies i wielu innych.
Specyficzne wymagania odnoszą się do innej grupy farb przeznaczonych do zastosowań wewnętrznych, głównie do ochrony przed bakteriami. Grupa ta zyskuje obecnie na znaczeniu i jest określana terminem „farby higieniczne”.
Obszarami stosowania są obiekty służby zdrowia, fabryki farmaceutyczne, laboratoria mikrobiologiczne, fabryki kosmetyków, przetwórstwo żywności itp. W tym przypadku, podstawowym oczekiwaniem jest skuteczność w eliminacji skażenia bakteriologicznego powierzchni, odporność na absorpcję wszelkich mikroorganizmów przez powierzchnię pomalowaną, łatwość mycia, odporność na obciążenia mechaniczne, niska podatność na zabrudzenia eksploatacyjne etc. W szczególnych przypadkach problemem drugoplanowym może być tutaj odporność na działanie grzybów, pleśni i alg, lecz zazwyczaj tego typu farby chronione są również przed grzybami i algami. Z racji niezmiernie szybkiego procesu skażenia bakteriologicznego powierzchni wilgotnej, zagadnieniem pierwszoplanowym jest zastosowanie takich bakterycydów, które w sposób skuteczny zapobiegną wtórnej kolonizacji powierzchni przez bakterie. Badania pokazują, że podwojenie ilości bakterii na powierzchni wilgotnej możliwe jest w ciągu 20 minut. Zagadnieniem wiodącym jest zatem takie działanie ochrony antybakteryjnej powierzchni, aby unieszkodliwić bakterie docierające do powierzchni poprzez ich zniszczenie lub zneutralizowanie w sposób blokujący ich rozmnażanie. Ponadto, powierzchnia taka musi być podatna na mycie z użyciem detergentów, co nie spowoduje zaniku własności antybakteryjnych (wypłukiwania substancji bioczynnych). Wskazane jest, aby powierzchnia takiej powłoki malarskiej była szczelna, niedopuszczająca do osadzania się zanieczyszczeń i mikroorganizmów w mikroporach powierzchniowych. Połączenie tych zróżnicowanych wymagań w jednym wyrobie prowadzi do opracowywania specjalistycznych wyrobów, które stosują np. mikrokule ceramiczne jako wypełniacze i substancje biobójcze Microban® (farby Platinum Ceramic f-my Hirshfield), dodatki PTFE (teflon) i ochronę biobójczą (farby Saniflon i Bacteriflon firmy Agis), systemowe rozwiązania firmy Liquid Plastics Limited itd.
Komentarze (0)