Na podstawie tej grafiki widać wyraźnie, że w ostatnich latach ogromnie wzrósł popyt w Europie na płyty MDF. Zgodnie z tym wzrosło zapotrzebowanie na odpowiednie systemy lakierowania, takie jak systemy lakierowania lakierami proszkowymi NT i UV. (źródło: IHD Dresden)
Według prof. Baucha, eksperta od technologii drewna, dotychczasowy rozwój wyraźnie pokazuje, że wysokie wymagania dotyczące lakierowania płyt MDF można spełnić stosując systemy optymalnie dostosowane do potrzeb. Decydujące są tu przede wszystkim wymagania odnośnie płyt MDF. Gęstość płyt powinna mieć średnią wartość co najmniej 780 kg/m3 i możliwie jednorodny profil gęstości w całym przekroju. Z punktu widzenia odporności wyrobu na zarysowania i pęknięcia należy zapobiegać tworzeniu się rys podczas całego procesu tworzenia i obróbki wstępnej płyt. W celu przygotowania powierzchni użytkownik może stosować tarcze szlifierskie o wielkości ziarna 240 do 400 (w zależności od wymagań powierzchni i zastosowanego typu lakieru proszkowego). Obok wstępnego ogrzewania płyt MDF ważne jest przy tym wyposażenie linii. Aby uzyskać dobry wynik lakierowania zaleca się stosowanie kabin ze ścianami z tworzywa sztucznego. Dla elementów o znacznych gabarytach niezbędne jest stosowanie pistoletów z niską emisją jonów. Piec, składający się z oddzielnie regulowanych modułów grzewczych na podczerwień, jest także ważny. Lakiernie dysponowały dotychczas tylko niskotemperaturowymi (NT) lakierami do zastosowań wewnętrznych. Lakiery utwardzane ultrafioletem (UV) stosowano do tej pory tylko w szczególnych przypadkach.
Lakiery proszkowe UV czy NT?
Nawiązując do tego powstaje pytanie, jakie typy lakierów proszkowych zdobędą uznanie w przyszłości w przypadku lakierowania płyt MDF, lakiery proszkowe NT czy też lakiery UV? Lakiery proszkowe NT są obecnie bardziej rozpoznane i dzięki temu mają szersze zastosowanie. Dlatego w przypadku lakierowania płyt MDF dominują epoksy-poliestry. Żywice epoksydowe dają możliwość uzyskania głębszego matu, cechuje je ograniczona odporność na światło UV, nadają się jednak bardzo dobrze jako powłoka gruntowa, ponieważ dysponują dużą przyczepnością i elastycznością. Lakiery proszkowe UV wymagają temperatur tylko od 110 do 130oC, a czas oddziaływania ciepła redukuje się do zakresu od 0,5 do 3,0 minut. Jednak relatywnie niska jest dopuszczalna tolerancja grubości warstwy. W porównaniu z termoaktywnymi lakierami proszkowymi lakiery proszkowe UV odznaczają się zmniejszonym efektem skórki pomarańczowej i większą odpornością na zadrapania. Można z nich uzyskiwać powłoki gładkie w połysku lub jedwabistym macie, jak i powłoki strukturalne. Problemy przy utwardzaniu sprawiają odcienie barw w żółci i w zakresie żółto-zielonym. Tego fizycznie uwarunkowanego ograniczenia nie będzie można „przeskoczyć” w najbliższym czasie, obowiązuje ono jednak tylko dla intensywnych odcieni tych barw. Lakiery proszkowe NT zyskały uznanie i obecnie dominują na rynku, gdyż są powszechnie uznawane za pewne w stosowaniu. - Jednak przy przyszłych inwestycjach należy zwracać uwagę na fakt, że w związku z badaniami dotyczącymi lakierowania części samochodowych z tworzyw sztucznych, uzyskuje się w przypadku lakierów proszkowych UV duże postępy. Działania te mogą mieć wpływ na lakierowanie płyt MDF - mówi profesor Bauch. Aktualnie testuje się już, opracowane w IPD Dresden, lakiery proszkowe UV odporne na działanie czynników zewnętrznych.
Przedruk z „Besser Lackieren” nr 2/2008
Tłumaczenie Anna Kalińska, Czesław Bedyk
Komentarze (0)