Podawanie farby proszkowej w urządzeniach aplikacyjnych stało się ostatnio gorącym tematem ze względu na wyczerpanie się możliwości rozwojowych rozwiązań opartych na systemach eżektorowych stanowiących standard przez ostatnich kilkadziesiąt lat. Wiele wad gotowej powłoki jest powodowanych właśnie przez trudności z właściwym i stabilnym sterowaniem transportu farby za pomocą eżektorów. Są one wywoływane głównie przez:
• Nierównomierne, bądź pulsacyjne podawanie.
• Ładowanie się i spiekanie proszku w przewodach.
• Zanieczyszczenia jednych produktów innymi.
Zanieczyszczenie środkiem antyadhezyjnym.
Zasilanie farbą urządzeń za pomocą eżektorów wymaga bardzo dużych ilości sprężonego powietrza i prędkości przepływu w przewodach rzędu 20 m/s. Przy tak ustalonych warunkach jakakolwiek niewielka zmiana parametrów pracy powoduje znaczne ilościowe i jakościowe zmiany przepływów. W efekcie chwilowe, nawet 20% zmiany w wydatku przepływu napylanej farby, nie są sytuacją wyjątkową. Właściwie stan każdego z elementów zespołu zasilania ma bardzo istotny wpływ na równomierność podawania. Szybkie i nieliniowe zużywanie się dysz eżektorów, stan przewodów proszkowych, ich długość i sposób ułożenia, to wszystko powinno być stale monitorowane. Nietrudno przewidzieć, jaki ma to wpływ na wygląd nakładanej powłoki. W pewnych miejscach farby jest zbyt dużo, gdy w innych prześwituje podłoże. Zabezpieczając się przed taką sytuacją w wielu malarniach z zasady maluje się zbyt grubo tracąc niepotrzebnie wydane na materiał powłokowy pieniądze. Duża prędkość transportu jest również przyczyną ładowania się proszku podczas przesyłania, co prowadzi do powstawania aglomeratów w wyniku spiekania się cząstek i osadzania na wewnętrznych ścianach przewodów. W rezultacie wydatek przepływu powietrza ulega zmniejszeniu, co dodatkowo podnosi ryzyko zalegania farby. Nietrudno przewidzieć, że część tego, co osiadło w przewodach będzie się z czasem odrywać i zostanie napylone na pokrywany element. O ile będą to duże i ciężkie aglomeraty, to pewnie opadną na dno kabiny lecz te mniejsze mogą pozostać na powierzchni jako wady powłoki. Kolejnym powodem powstawania problemów z jakością malowania proszkowego są zanieczyszczenia jednych produktów innymi. Dzieję się tak wtedy, gdy przy zmianie jednej farby na inną czyszczenie kabiny i urządzeń aplikacyjnych nie jest w pełni skuteczne. Należy pamiętać, że różne farby proszkowe zawierają wiele dodatków mogących reagować ze sobą w sposób niekontrolowany. Nie chodzi tu o zabrudzenie np. farby białej przez czarną, ale o widoczną zmianę własności nakładanego produktu poprzez śladowe zanieczyszczenie produktem stosowanym uprzednio. Taka sytuacja zdarza się znacznie częściej niż obiegowo się sądzi, a jako przyczynę powstawania problemu w wyglądem powłoki podaje się omyłkowo złą jakość farby proszkowej. Lwia część przyczyn uzyskiwania złej jakości powłok zostało usuniętych przez wprowadzenie do użytku systemów przesyłania proszku opartych na pompach DDF. Wprowadzenie stabilnego wydatku zasilania przy obniżeniu prędkości przepływu pozwala na znaczną poprawę kontroli przebiegu procesu napylania.
Komentarze (0)