Dodatkowo wyjaśniam, że według art. 3 pkt. 20 ustawy prawo ochrony środowiska podmiotem jest:
- przedsiębiorca w rozumieniu art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki,
- jednostka organizacyjna niebędąca przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,
- osoba fizyczna niebędąca podmiotem, o którym mowa w powyższych punktach, korzystająca ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia.
Nie ma więc wątpliwości, że przedsiębiorcy prowadzący lakiernie, zakłady meblarskie, tartaki, zakłady produkcji okien i drzwi, warsztaty lakiernicze, zakłady produkcji materiałów lakierniczych, zakłady obróbki metali, zakłady produkcji płyt drewnopochodnych, zakłady obróbki drewna i wiele innych, mają obowiązek posiadać stosowne pozwolenia i ustalać we własnym zakresie opłaty za korzystanie ze środowiska.
Opłat nie wnosi się jedynie w przypadku tych rodzajów korzystania ze środowiska, dla których półroczna wysokość wnoszona na rachunek urzędu marszałkowskiego nie przekracza 400 zł. Kwota ta może, w drodze aktu prawa miejscowego, zostać podwyższona maksymalnie o 50 proc. Jednak rzadko się zdarza, aby sejmik województwa z tego prawa skorzystał. Należy pamiętać, że mimo braku konieczności uiszczenia opłaty omawiany wykaz należy przesłać do ww. urzędów.Aurora Niesiołowska