Porównawcze badania odporności korozyjnej powłok cynkowych otrzymywanych różnymi metodami
Wyroby wykonane ze stali, niewłaściwie zabezpieczone przed działaniem korozji atmosferycznej, charakteryzują się obniżonym okresem użytkowania. Powszechnie stosowanym sposobem pozwalającym na zabezpieczenie wyrobów przed korozją jest stosowanie cynkowych powłok ochronnych. W warunkach korozji elektrochemicznej cynk stanowiący zewnętrzną warstwę powłoki ulega dużo wolniejszej degradacji niż chroniony stop żelaza i stanowi barierę oddzielającą powierzchnię wyrobu od środowiska korozyjnego. Dodatkowo podczas uszkodzenia powłoki, cynk zabezpiecza protektorowo podłoże dzięki niższej wartości potencjału elektrochemicznego, umożliwiając nawet kilkudziesięcioletnią ochronę wyrobów.
1. Powłoki zanurzeniowe:
- wytwarzane metodą ciągłą, dla zabezpieczania przed korozją blach i taśm ze stali przeznaczonych do dalszej przeróbki plastycznej na zimno oraz do blach, taśm i drutów ze stali konstrukcyjnych,
- wytwarzane metodą indywidualnego zanurzania, dla części przeznaczonych do ocynkowania zanurzanych pojedynczo w kąpieli stopionego cynku.
2. Powłoki elektrolityczne nanoszone przez elektrolityczne osadzanie cynku na powierzchni przedmiotów o kształcie zwartym, jak i na wyroby takie, jak blacha, taśma i drut.
3. Powłoki natryskiwane cieplnie (płomieniowo, łukowo i plazmowo) używane do zabezpieczania przed korozją zwłaszcza powierzchni konstrukcji stalowych.
4. Powłoki dyfuzyjnie nanoszone w stanie stałym, poprzez tzw. szerardyzację, polegającą na wygrzewaniu elementów z udziałem proszku cynkowego dla uzyskania na powierzchni stali warstw dyfuzyjnych zawierających fazy z układu Fe-Zn.5. Powłoki malarskie zawierające proszek cynkowy w postaci pigmentu pokrywające stalowe elementy konstrukcyjne substancją tworzącą powłokę ochronną.
Wszystkie powłoki cynkowe niezależnie od metody wytwarzania posiadają bardzo dobrą przyczepność do podłoża, szczelność oraz równomierność. W wielu przypadkach istnieje możliwość automatyzacji procesu ich wytwarzania, co poprawia efektywność ekonomiczną oraz znacznie ułatwia kontrolę właściwości powłok. Niewątpliwą wadą powłok cynkowych jest natomiast mała podatność na odkształcenie plastyczne, niwelowana niekiedy dzięki obróbce cieplnej po procesie wytwórczym (np. galvanealing). Okres eksploatacji wyrobów stalowych zabezpieczonych powłokami cynkowymi można dodatkowo również przedłużyć dzięki zastosowaniu na powierzchni dodatkowej warstwy malarskiej (systemy duplex) izolującej od środowiska korozyjnego. Niewątpliwie najważniejszą cechą cynkowych powłok ochronnych jest ich odporność korozyjna. W związku z tym, celem pracy było porównanie właściwości antykorozyjnych powłok cynkowych otrzymanych za pomocą różnych metod wytwarzania na powierzchni blachy stalowej.
Komentarze (0)