Aktualności i przegląd rynku

Dopalacze termiczne - DT

Termiczna metoda oczyszczania powietrza polega na przepuszczeniu zanieczyszczonego powietrza przez komorę, w której utrzymywana jest temperatura nie niższa niż 750°C przez czas nie krótszy niż 0,6 sek. Źródłem ciepła jest palnik zasilany z zewnętrznej instalacji energetycznej (gaz lub olej). Metoda ta nadaje się do zastosowania przy wszystkich palnych szkodliwych substancjach. Zanieczyszczenia mogą występować w postaci par i gazów. Dopalacze termiczne pracują przy wysokich temperaturach i dlatego są tym bardziej opłacalne im wyższe jest stężenie węglowodorów w oczyszczanym powietrzu. Potencjał energetyczny zawarty w "zanieczyszczeniach" niesionych przez oczyszczane powietrze jest porównywalny z paliwem energetycznym. Wielkość dopalacza termicznego zdeterminowana jest wielkością strumienia oczyszczanego powietrza, ponieważ każda cząsteczka związku organicznego w celu neutralizacji jak niżej:

Reklama

wymaga - jak już wspomniano wyżej - przebywania w temperaturze 750°C przez min. 0,6 sek.

Uzyskane po spaleniu węglowodorów gorące powietrze wylotowe oddaje swoje ciepło na przeponowym wymienniku strumieniowi nieczyszczonego jeszcze powietrza, a w dalszej kolejności innym instalacjom technologicznym. Warunkiem uzyskania poprawnej pod względem ekonomicznym instalacji jest wykorzystanie powstającego ciepła.

Ciepło to można wykorzystać w procesie technologicznym (suszarki, wyparki, piece, ogrzewanie wody technologicznej, itp.) lub dla celów socjalnych (ogrzewanie hal, ogrzewanie wody socjalnej, itp.)

Osobnym zagadnieniem związanym z dopalaniem termicznym jest emisja tlenków azotu (NOx). Wzrost emisji w funkcji temperatury dopalania ma charakter funkcji potęgowej. Ze wzrostem temperatury dopalania maleje natomiast emisja węglowodorów. Optymalna temperaturą pracy dopalacza termicznego jest punkt w którym emisje związków organicznych są dostatecznie małe, a emisja tlenków azotu jeszcze akceptowalna. Zazwyczaj, punkt ten znajduje się w okolicach 750°C +/- 25.