Dlaczego na powierzchnię surowego drewna należy nanosić powłoki? Powłoki nanosi się w celu zapewnienia długotrwałej ochrony drewna przed zużyciem, przed szkodnikami biologicznymi (bakterie, grzyby, insekty), a także przed oddziaływaniem czynników fizycznych (wilgoć, temperatura, promieniowanie UV).
Rozróżnia się systemy odpowiednie do drewna gatunków iglastych i stosowane do drewna gatunków liściastych. Ponieważ drewno gatunków iglastych jest mało odporne na grzyby barwiące drewno (sinizna i pleśń) oraz grzyby niszczące drewno (zgnilizna) musi być ono przeciwko tym czynnikom chronione, zgodnie z normą DIN 68800 część 3 (ochrona drewna w budownictwie). Drewno takich gatunków liściastych jak dąb, meranti, mahoń, tek, iroko nie musi być poddawane impregnacji.
W produkcji seryjnej okien drewnianych szczególnie dobrze zdają egzamin metody typu zanurzanie, flow coat, airless (a w szczególności airmix z pistoletem natryskowym). Wśród producentów nanoszących powłoki ręcznie zdobyła sobie uznanie metoda zanurzeniowa w wannach zanurzeniowych. Optymalną obróbką jest zanurzanie elementów w impregnacie w pojemnikach o tak dużej wielkości, aby zapewniały one jednorazowe wykonanie czynności. W zakładach stolarskich często jednak używa się małych podłużnych wanien, w których zanurzanie obrabianych elementów np. skrzydeł okiennych czy ościeżnic wymaga wielokrotnego ich obracania.
Po zanurzeniu elementy muszą zawisnąć ukośnie, aby wcześniej zastosowany środek mógł swobodnie spływać. Poprzez zanurzanie można nakładać środki impregnujące, gruntujące i międzywarstwy. Alternatywą do zanurzania jest flow coat lub ręczne polewanie.
Impregnacja metodą zanurzeniową
Prawidłowa budowa powłoki okien drewnianych
Powłoki muszą gwarantować oknom i drzwiom odpowiedni poziom ochrony przed niszczącym oddziaływaniem czynników zewnętrznych. Dla prawidłowej ochrony drewna przed wilgocią niezwykle istotna jest grubość powłoki. Powłoki transparentne dla ochrony przed promieniowaniem UV muszą zawierać minimalny udział pigmentów zapobiegających rozpadowi ligniny. Przygotowując drewno do obróbki należy pamiętać, że wilgotność drewna musi wynosić 13 +/- 2%. Dobrze przygotowane drewno posiada gładką, wystruganą i oszlifowaną powierzchnię, wolną od kurzu i brudu, bez wystających włókien.
Szlifowanie miedzywarstwy
Cztery etapy optymalnej obróbki
1. Impregnacja (przy drewnie gatunków iglastych)
Drewno, które według skali odporności mieści się w przedziale od "umiarkowanie odporne" do "nieodporne" musi być poddane bezbarwnej impregnacji chroniącej je przed atakiem grzybów i sinizny. Poprzez zanurzanie drewna w bezbarwnym impregnacie wnikanie preparatu jest szczególnie efektywne - gdyby impregnat zawierał barwne pigmenty mogłyby one zablokować pory drewna. Należy bezwzględnie przestrzegać czasu suszenia podanego przez producenta impregnatu, co ma na celu zabezpieczenie przyczepności następnej powłoce.
Komentarze (0)