- 250 st. C dla olei mineralnych i benzolów alkilowych
- 300 st. C dla częściowo uwodnionego terfenylenu i dwubenzeno-toulenu i benzenotoulenu
- 350 st. C dla difylu i terfenylenu.
Zjawisko rozkładu nasila się w górnym zakresie temperatury. Wystarcza podwyższyć temperaturę o 10 st. C, aby dwukrotnie zwiększyć ilość substancji powstałych z rozpadu. Według DIN 4754, należy tak dobrać temperaturę, żeby nośnik ciepła wytrzymał przynajmniej roczną eksploatację. Produkty powstałe w wyniku rozkładu mogą uszkodzić pompę cyrkulacyjną. Koksopodobne osady uszkadzają przede wszystkim łożyska ślizgowe i powierzchnie ślizgowe uszczelnienia mechanicznego.
Prąd cząstkowy w komorze rotora sprzęgła magnetycznego.
- Utlenianie i starzenie
W zależności od jakości, organiczne nośniki ciepła wchodzą w reakcje z tlenem i ulegają utlenieniu. Takie instalacje chroni się przez zastosowanie w zbiorniku buforowym ciśnieniowej poduszki z azotu. Tym samym zapobiega się przeniknięciu powietrza do instalacji. Zimne nośniki ciepła pobierają większe ilości tlenu. Dlatego ważne jest, żeby podczas składowania nośników ciepła zadbać o to, aby dopływ tlenu był odcięty. W przeciwnym razie przy ponownym napełnianiu tlen dotrze do systemu. Starzenie polega na tworzeniu się polimerów, które wytrącają się w postaci osadu. W temperaturze powyżej 80 st. C wytrąca się na uszczelnieniu mechanicznym nagar olejowy. Ten osadza się na powierzchniach ślizgowych uszczelnienia i niszczy je. Zdolność do pełzania polega na tym, że napięcie powierzchniowe medium grzewczego jest niższe niż wody. Schemat pokazuje uszczelnienie mechaniczne pokryte nagarem olejowym. Zbyt wysokie temperatury i kontakt z powietrzem prowadzą do jego rozpadu i tym samym do przecieków na uszczelnieniu mechanicznym. Właściwy dobór pompy i uszczelnienia wału ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa i nienagannego funkcjonowania instalacji.
Według DIN 4754, pompy cyrkulacyjne tłoczące nośniki ciepła, które przy ciśnieniu atmosferycznym znajdują się w okolicach punktu wrzenia, muszą być dobierane dla ciśnienia nominalnego 16 barów. Muszą mieć poza tym sprawdzone uszczelnienie wału oraz zmienioną konstrukcję korpusu uszczelnienia, umożliwiającą schłodzenie medium w obrębie uszczelnienia mechanicznego.
Pompy w zabudowie procesowej z uszczelnieniami mechanicznymi
Podstawę tej konstrukcji tworzy znormalizowana pompa wodna ETANORM SYA według EN 733, której uszczelnienie mechaniczne znajduje się w dużej odległości od gorącego wnętrza pompy, oddzielone długim odcinkiem chłodzenia. Przez to temperatura na powierzchniach ślizgowych uszczelnienia spada i tym samym również spowalnia się proces utleniania pojawiających się na uszczelnieniu mechanicznym przecieków. Tym samym zminimalizowany zostaje proces tworzenia się nagaru olejowego. Wał jest łożyskowany po stronie sprzęgła za pomocą zwykłych łożysk kulkowych. Łożyskowanie po stronie pompy odbywa się za pomocą smarowanych medium łożysk ślizgowych, łożyskujących bezpośrednio wał pompy. Żeby spełnić warunki ATEX do tłoczenia cieczy łatwopalnych, wszystkie części pod ciśnieniem muszą być wykonane przynajmniej z żeliwa sferoidalnego (GJS –400-18- LT). Dotyczy to organicznych nośników ciepła w stanie ciekłym, których ciśnienie pary przy temperaturze pracy jest mniejsze niż ciśnienie atmosferyczne.
