Karta charakterystyki powinna być sporządzona w języku polskim, a w przypadku dostarczania karty charakterystyki odbiorcy mającemu siedzibę na terytorium innych państw członkowskich UE oraz Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w kartach charakterystyki uwzględnia się, na życzenie odbiorcy, wymagania przepisów krajowych obowiązujących w tym państwie.
Niezamieszczenie wymaganej informacji w karcie jest możliwe w przypadkach, gdy informacja na temat pewnych właściwości nie jest potrzebna.
Natomiast z uwagi na szeroki zakres właściwości substancji i preparatów, w niektórych przypadkach niezbędne może okazać się zamieszczenie w karcie charakterystyki dodatkowej informacji.
Należy pamiętać, że niedopuszczalne jest stosowanie w działalności zawodowej substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych bez posiadania karty charakterystyki, o czym mówi art. 5 ust. 2 ustawy. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy (Dz.U.98.21.94 z późniejszymi zmianami) również występuje zapis, iż niedopuszczalne jest stosowanie niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów chemicznych bez posiadania aktualnego spisu tych substancji i preparatów oraz kart charakterystyki, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem.
Karty charakterystyki są bezpłatnie przekazywane odbiorcom preparatów niebezpiecznych, najpóźniej w dniu pierwszej dostawy. Odpowiedzialne są za to osoby wprowadzające do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancje/preparaty niebezpieczne.Natomiast osoby, które stosują substancje/preparaty niebezpieczne (np. w lakierniach) muszą zapoznać się z kartą charakterystyki i podjąć niezbędne działania zapobiegające powstaniu zagrożenia dla zdrowia człowieka lub środowiska (art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o substancjach i preparatach chemicznych).
Komentarze (0)