Agresywność środowiska eksploatacji oraz wymagany okres trwałości pokrycia w jednoznaczny sposób formułują wymagania odnoszące się do powierzchni. Im wyższa agresywność (C4, C5I, C5M) i im dłuższy wymagany okres trwałości pokrycia, tym wyższy wymagany stopień przygotowania powierzchni (Sa 2 1/2 czy Sa 3) i konieczność dokładniejszego usunięcia widocznych i niewidocznych zanieczyszczeń.
Rodzaj przewidywanego pokrycia narzuca wymagania i to zarówno w zakresie czystości powierzchni, jak i jej struktury geometrycznej.
Pod powłoki natryskiwane cieplnie wymagany jest stopień przygotowania Sa 3 (odstępstwem jest norma PN-EN 13507 [4], która dopuszcza pod powłoki cynkowe Sa 2 1/2) oraz duże rozwinięcie powierzchni. Chropowatość wyrażona parametrem Ry5 powinna mieścić się w zakresie 60-100 µm. Podobne wymagania stawiane są pod powłoki krzemianowe, epoksydowe bezrozpuszczalnikowe; mogą być niższe jedynie wysokościowe parametry chropowatości.
Wdrażanie dyrektyw europejskich
Niezależnie od wspomnianych już dyrektyw dotyczących bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska wejście Polski do Unii spowodowało również konieczność dostosowania polskiego prawa dotyczącego wyrobów budowlanych do wymagań unijnych. Zasady określa Dyrektywa Rady z 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich UE odnoszących się do wyrobów budowlanych (89/106/EWG). Jak dotąd nikt wyraźnie nie określił, czy farby należą do wyrobów budowlanych - temat jest kontrowersyjny w całej Unii. Producenci farb uważają, że tylko niektóre, bardzo ważne dla własności konstrukcji wyroby (np. farby ogniochronne) podlegają pod wymagania wymienionej dyrektywy, natomiast jednostki aprobujące i kontrolujące skłonne są wymagania te rozciągnąć na wszystkie farby. Póki co sprawa jest otwarta, natomiast konsekwencją wdrażania w Polsce Dyrektywy 89/106/EWG jest wydanie Ustawy o wyrobach budowlanych i kilku rozporządzeń wykonawczych Ministra Infrastruktury z 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. nr 92 poz. 881), dotyczących pobierania próbek i kontroli wyrobów budowlanych, wydawania aprobat, deklarowania zgodności, systemów oceny zgodności. Zgodnie z art. 4 ustawy: "wyrób budowlany może być wprowadzony do obrotu, jeżeli nadaje się do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych w zakresie odpowiadającym jego właściwościom użytkowym i przeznaczeniu, to jest ma właściwości użytkowe, umożliwiające prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym, w których ma być zastosowany w sposób trwały, spełnienie wymagań podstawowych.
Komentarze (0)