Aktualności i przegląd rynku

Zwykle w handlu są dostępne kule o średnicy 20 i 45 mm. Zastosowanie kul o średnicy 20 mm ogranicza powierzchnie parowania o ok. 70% i - co za tym idzie - daje oszczędność energii elektrycznej. W przypadku kul O20 mamy oszczędność na jednym m2 powierzchni wanny 13,1 x 0,7= 9,17 kWh dziennie. Z praktyki zalecam zastosowanie dwóch warstw kul na powierzchni kąpieli. Mamy wówczas praktycznie cały czas przykrytš powierzchnię cieczy. Wiem z własnej praktyki, że dużo częœciej uzupełniam kąpiel do np. niklowania błyszczącego (pracuje ona w temp. 55oC) niż do odtłuszczania, która pracuje w 65oC. Dodatkową korzyścią zastosowania kul w odtłuszczaniu jest ograniczenie mgły powstającej podczas silnego katodowego lub anodowego procesu elektrolitycznego. Ten aspekt jest nie bez znaczenia dla ekologii, a szczególnie dla zdrowia, którego na złotówki w żaden sposób przeliczyć się nie da. W przypadku procesów przebiegających w podwyższonej temperaturze należy zaizolować wanny termicznie, ale ten aspekt jest jasny i oczywisty, więc wyjaœniać go nie trzeba.

Kolejnym elementem majšcym duży wpływ na powstawanie kosztów jest otrzymywanie czystej wody. Czysta woda w galwanizerni jest podstawą do uzyskania dobrej jakości powłok galwanicznych. Nikt kto chce konkurować na dzisiejszym rynku usług galwanicznych nie może bazować tylko na wodzie miejskiej. Już większość procesów galwanicznych wymaga zastosowania czystej wody. Wodę pozbawioną soli mineralnych dobrze jest zastosować do ostatniego płukania elementów wykonanych na wysoki połysk (unika się w ten sposób smug i zacieków na powierzchni detali). Tutaj mamy do dyspozycji kilka możliwości, by otrzymać czystą wodę:

destylować wodę elektrycznie w destylarkach

zastosować instalację do demineralizacji wody lub

Małe zakłady rzemieślnicze często decydują się na destylację. Nie jest to dobre rozwišzanie, gdyż jest kosztowne energetycznie, a o zużyciu wody do chłodzenia nie wspomnę. Samo zużycie energii elektrycznej potrzebnej do odparowania 1 kg wody wynosi 2.260Ws/kg (ciepło parowania wody w 100oC), co daje 0,628kWh, nie liczšc pozostałych kosztów związanych z destylacją, tj. podgrzanie wody wodociągowej do temp. wrzenia czy straty ciepła na zewnątrz destylarki. Racjonalnym rozwišzaniem wydaje się być zastosowanie instalacji do demineralizacji wody. W swojej praktyce stosuję właśnie instalację do demineralizacji (fot. 2). Zwykle do procesu demineralizacji sš wykorzystane dwie kolumny z żywicami jonowymiennymi: osobno żywica z kationitem i osobno żywica z anionitem. W przypadku bardzo dużych wymagań dotyczących czystości wody można zastosować kolumnę ze złożem mieszanym kationit + anionit. Właśnie tego typu urzšdzenie jest widoczne na fot. Przy dwóch kolumnach kationit i anionit zwykle uzyskuje się wodę ok. 10 ľS/cm. W przypadku zastosowania na końcu instalacji złoża mieszanego można uzyskać 0,5 ľS/cm. Taką właśnie wodę uzyskuje się z widocznej na zdjęciu instalacji. Urządzenie to pozwala nam przy krakowskiej wodzie uzyskać ok. 3.500 dm3 wody. Dla informacji woda miejska w Krakowie ma 400-600 ľS/cm. Całe urządzenie zostało wykonane w Polsce i początkowo służyło przez kilka lat dużemu zakładowi kosmetycznemu do otrzymywania wody dla celów technologicznych, a obecnie produkuje wodę dla galwanizerni. Stacja ta w niezmienionej konstrukcji pracuje już ponad 10 lat.