Trwałość śrutów niskowęglowych: czyli możliwa ilość zawróceń śrutu do ponownego obiegu, według testu laboratoryjnego ERVINA AMASTEELA, przy parametrze K50 wynosi 2000 do 2500, a przy parametrze K100 osiąga 3000 do 3300 zawróceń. Są to rezultaty bardzo dobre, gdyż dla porównania śrut stalowy cięty z drutu patentowego, uważany za najtrwalsze ścierniwo, nie przekracza wartości 3300 przy parametrze K50 i 4100 przy parametrze K100. Parametr K100 informuje o ilości przejść śrutu badanego na aparacie KP – 1 produkcji ERVIN AMASTEEL lub GEORG FISCHER do kompletnego rozbicia wszystkich ziaren. Zaś parametr K50 podaje liczbę przejść przy rozbiciu 50 % wszystkich ziaren śrutu badanego. Według danych AMASTEELA, śrut wysokowęglowy jego produkcji osiąga ilość cykli obiegu o 85,6 % niższe niż śrut niskowęglowy. Są to jednak wartości jedynie orientacyjne, gdyż liczba rzeczywistych cykli pracy w oczyszczarkach odlewniczych jest w praktyce o około 2 – 2,5-krotnie niższa. Wartości tego parametru zależą też od wielkości ziaren śrutu, pochodzącego nawet z tego samego wytopu surowca na śrut. Dla przykładu, badania śrutu RERROSAD w DOZAMECIE na starych oczyszczarkach odlewniczych OWT – 400 A wykazały trwałość rzeczywistą śrutu wielkości S 550 przy parametrze K50 - 1085 przejść, a śrutu S 780 wyniosła 910 cykli. Porównując twardości i gęstości właściwe obu śrutów nie zauważamy zasadniczej różnicy. Ma to bezpośredni wpływ na podobieństwo własności kinetycznych obu śrutów, a więc i na podobny poziom wydajności czyszczenia obrabianej powierzchni, zarówno w rozumieniu czasu oczyszczania, jak i ilości ścierniwa potrzebnej do oczyszczenia jednakowych powierzchni lub ilości detali oczyszczanych, względnie ilości zużywanego ścierniwa na 1 sztukę oczyszczanego wyrobu. Przy czym, biorąc pod uwagę wyższą trwałość śrutów niskowęglowych, obserwuje się mniejsze zużycie ścierniwa w porównywalnych jednostkach czasu, przy jednakowym obciążeniu produkcyjnym, uzyskując przy tym, co najmniej 20 % (20 do 40%) mniejsze zużycie śrutu niskowęglowego. Fakt ten rekompensuje z nadwyżką nieco wyższą cenę śrutu niskowęglowego.
Stosowany jest w następujących gałęziach przemysłu:
• Odlewnictwo
• Hutnictwo żelaza i stali
• Przemysł wyrobów metalowych (produkcji maszyn i urządzeń)
• Kuźnie matrycowe
• Produkcja konstrukcji budowlanych
• Przemysł motoryzacyjny i lotniczy – głównie do utwardzania powierzchniowego części metalowych i kształtowania plastycznego wyrobów
Komentarze (0)