a) podstawowe jednostki organizacyjne szkół wyższych lub wyższych szkół zawodowych w rozumieniu statutów tych szkół,
b) placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk,
c) jednostki badawczo-rozwojowe,
d) międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów,
e) jednostki organizacyjne posiadające status jednostki badawczo-rozwojowej,
f) Polską Akademię Umiejętności,
g) inne jednostki organizacyjne, nie wymienione w lit. a-f, posiadające osobowość prawną i siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorcy posiadający status centrum badawczo-rozwojowego nadawany na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 179, poz. 1484).
Odliczeniu podlega nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw. Nabywający nową technologię może skorzystać z odliczenia od podstawy opodatkowania i dodatkowo dokonać odpisów amortyzacyjnych od całej wartości przeznaczonej na nabycie nowej technologii. Do końca 2005 r. nabycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, korzystając jednocześnie z pomocy publicznej, nie pozwalało na jego zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Wartość nabycia odpowiadała bowiem kwotom zwróconym podatnikowi i nie zależało to od formy zwrotu. W przypadku tej ulgi ustawodawca wykonał dodatkowy ukłon w stronę innowacyjnych podatników. Ważną kwestią jest określenie podatników, którym ta ulga przysługuje. Tu, niestety, należy zauważyć, że nie dotyczy ona dość dużej grupy podatników będących osobami fizycznymi. Ulga przysługuje bowiem podatnikom rozliczającym działalność na zasadach ogólnych według skali podatkowej oraz osobom prawnym. Z ulgi nie mogą skorzystać ryczałtowcy i osoby opodatkowane podatkiem liniowym, a ponadto nie wszystkie rodzaje przychodów są nią objęte. Ulga przysługuje wyłącznie osobom uzyskującym przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Kwota odliczeń nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła. Z objęcia ulgą zostały wyłączone firmy i osoby fizyczne, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadziły działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Oznacza to, że w przypadku np. dokonania częściowej zapłaty za nabycie nowej technologii w poprzednim roku podatkowym, może zostać ona odliczona w bieżącym roku z uwzględnieniem zapłaconych wcześniej kwot. Jest to rozwiązanie ułatwiające korzystanie z ulgi, gdyż często zdarza się, że zakup technologii jest rozciągnięty w czasie (technologia wdrażana jest etapami z zapłatą po każdym etapie bez jej uruchomienia), a wprowadzenie do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych następuje już w następnym roku podatkowym. Gdyby w przepisach dotyczących ulgi na zakup nowych technologii nie było uwzględnionych wpłat z poprzedniego roku, to nie można by odliczyć znacznej części wydatków innowacyjnych. To samo tyczy się przedpłat i zadatków – jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na zakup nowych technologii w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. Tym samym pozwala to na odliczenie całości wydatku, nie zaś tylko części z roku wprowadzania nowej technologii do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
Komentarze (0)