Aktualności i przegląd rynku

Materiały źródłowe były pirolizowane przy 600°C, używając KOH jako aktywującego środka w atmosferze azotu.

Przekształcenie termiczne w materiał kompozytowy

Zazwyczaj szlam jest zbierany w zbiornikach wodnych. Polimerowe związki są zazwyczaj dodawane do wody, gdzie koagulują w drobne cząstki. Kiedy cząstki opadną, są odprowadzane na wysypiska. Przy tak wielkiej ilości odpadów z punktu ekonomicznego opłacalnym staje się odzysk przez produkcję użytecznych i funkcjonalnych materiałów ze szlamu lakierniczego. Dodatkowym atutem jest zmniejszenie ilości odpadów i kosztów gromadzenia i zabezpieczania. Prowadzone było wiele prób odnośnie produkcji użytecznych materiałów ze szlamu lakierniczego. Jedna z metod rozkładu suchego szlamu lakierniczego zakłada wykorzystanie wszystkich składników nieorganicznych i organicznych oraz przekształcenie w materiał funkcjonalny.

Proces przerobu szlamu odbywa się podobnie jak w innych metodach poprzez suszenie w temperaturze poniżej 200°C. Sugerowane jest przeprowadzenie suszenia pod próżnią w celu wyzbycia się wszelkich rozpuszczalników i wilgoci. Piroliza szlamu sproszkowanego z wodorotlenkiem potasu w tym przypadku odbywa się w temperaturze około 600°C w atmosferze obojętnego gazu argonu lub azotu. Taka piroliza powoduje gazowy i ciekły rozkład oraz powstanie suchej pozostałości. Czas pirolizy należy tak dobrać, aby przebieg procesu był jak najbardziej wydajny. Kolejnym etapem jest piroliza w temperaturach od 900 - 1000°C w gazie złożonym z takich składników, jak azot, argon i amoniak. Czas i skład gazów należy tak dobrać, aby ze szlamu lakierniczego powstał kompozyt złożony z tytanianu baru, tlenku tytanu, azotku tytanu i innych materiałów. Uzyskane w ten sposób substancje można dodać do polimerów oraz ceramiki jako materiał wzmacniający właściwości mechaniczne wytworzonych kompozytów. Rysunek 5 przedstawia mikroskopię elektronową skaningową spirolizowanego proszku ze szlamu polakierniczego. Tak powstałe stałe kompozyty badane rentgenowską dyfrakcją mają w swojej strukturze ciekawe bardzo twarde fazy zawierające związki tytanu takie, jak: tytanian baru, tytanian wapnia, azotek tytanu, węglik tytanu, tlenek tytanu. W wyższych temperaturach pirolizy obserwuje się częściejsze występowanie azotku tytanu. Pozostałości części lotnych i ciekłych mogą być przekształcone w materiał bazujący na węglu amorficznym o zdeformowanej strukturze podobnej do grafitu zwanej turbostratyczną.

Przetworzenie na materiały głuszące

Przetworzenie na granulat do produkcji bitumicznych płyt głuszących odbywa się w następujący sposób. Najpierw farba jest wyłapywana przez kaskady wodne, a następnie szlam lakierniczy zbiera się z wody.