Powierzchnie cynkowane zanurzeniowo w sposób ciągły zaleca się zmywać wodą pod ciśnieniem 25 do 60 MPa (250 do 600 barów) lub pod jeszcze wyższym ciśnieniem, a rzadziej piaskowaniem na mokro pod ciśnieniem jak wyżej oraz obowiązkowo spłukiwać osadzone na powierzchni ścierniwo (13). Obróbka strumieniowo-ścierna blach cieńszych niż 4 mm i wyrobów cienkościennych nie jest stosowana z powodu odkształcania takich wyrobów przez strumień ścierniwa o wysokiej energii kinetycznej. Biorąc pod uwagę twardość powierzchni w skali Mosh’a dla cynku 2,5 a stali 5 do 8,5 należy oczekiwać, że odkształcenia cynku będą znacznie większe niż stali.
1) wodą pod ciśnieniem do 300 MPa,
2) pod ciśnieniem 70 – 170 MPa,
3) szlaką, elektrokorundem, kulkami szklanymi, wielkości ziaren 0,25 – 0,5mm, ciśnienie 2,5- 3bara, kąt nachylenia dyszy – 30 st.
Procesy technologiczne nanoszenia powłok lakierowych na cynk zanurzeniowy
Technologia malowania powierzchni ocynkowanych ogniowo winna składać się z następujących operacji:
- obróbka wstępna powierzchni narzędziami ręcznymi lub z napędem mechanicznym w celu usunięcia: nadmiernie ostrych nadlewów i zadziorów cynku, stępienie krawędzi i wyrównanie powierzchni pokrytych osadzonym cynkiem w postaci „kaszy”, kropel, popiołów i topników oraz skalibrowanie otworów zgodnie z wymogami normy PN EN ISO 1461 (2, 14).
- odtłuszczanie powierzchni zatłuszczonych chłodziwem i innymi tłuszczami
- usunięcie „białej rdzy” i chropowacenie powierzchni ocynkowanej poprzez delikatną obróbkę strumieniowo-ścierną zwaną „omiataniem”, w celu poprawienia przyczepności wyrobów lakierowych
- zmiecenie lub zdmuchnięcie kurzu z powierzchni „omiecionej” ścierniwem w celu usunięcia oderwanych od podłoża zanieczyszczeń i rozbitych ziaren ścierniwa- malowanie lakierami ciekłymi bądź proszkowymi w możliwie najkrótszym czasie po obróbce strumieniowo-ściernej, aby nie pojawiła się ponownie „biała rdza” (2, 14).
Obok czystości podłoża, której brak może uniemożliwić zwilżenie podłoża wyrobem lakierowym, należy zwrócić uwagę na:
- dobór wyrobu lakierowego (na bazie epoksydów, akryli, poliwinyli, poliuretanów), kierując się zaleceniami producentów wyrobów lakierowych
- uzyskanie właściwej lepkości wyrobu lakierowego, tak by dobrze się on rozlewał
- stosować lakiery proszkowe o przedłużonym czasie płynności podczas utwardzania w piecu lub dodawać odgazowywacze.
Komentarze (0)