Urządzenia natryskowe
Nakładanie wyrobów lakierowych metodą natrysku jest właściwie najstarszą techniką (datuje się od początku XX w.) przemysłowego nakładania zmechanizowanego. Podstawowym urządzeniem służącym do tego celu jest pistolet natryskowy. We współczesnym przemyśle meblarskim można wyróżnić następujące rodzaje natrysku [2, 4, 8]:
- pneumatyczny,
- hydrodynamiczny,
- HVLP,
- Airmix,
- elektrostatyczny.
Natrysk pneumatyczny jest metodą powszechnie znaną i popularną. Jest to technika najstarsza i jednocześnie najbardziej prymitywna obarczona w najwyższym stopniu wadą towarzyszącą każdemu natryskowi, tzn. występowaniem pylenia wyrobów lakierowych w formie mgły zwanej oversprayem. Wiąże się to z dużymi stratami wyrobu lakierowego (do 70 proc. np. przy natrysku zespołów szkieletowych mebli) oraz zagrożeniem dla ludzi i środowiska [1, 8]. Nie należy również zapominać o zagrożeniu wybuchem, w określonych warunkach. Przy szerokim, do niedawna stosowaniu lakierów nitrocelulozowych była to wada podstawowa. Wprawdzie przy współczesnych wyrobach lakierowych to ostatnie zagrożenie jest mocno ograniczone, ale pozostałe wady są wciąż aktualne. Dlatego stanowisko pracy z natryskiem pneumatycznym musi być wyposażone w urządzenie dodatkowe, które ma za zadanie efektywne usuwanie mgły lakierowej ze stanowiska natrysku i efektywne oddzielenie rozpylonego materiału lakierowego od powietrza, z którym jest usuwane ze stanowiska [7]. W mniejszych zakładach można tu spotkać kabiny, a w większych ściany lakiernicze. Bardzo popularne są tu urządzenia z filtracją mokrą, czyli tzw. ściany wodne, a ostatnio coraz częściej, zwłaszcza przy mniejszej produkcji, można spotkać ściany lakiernicze z filtracją suchą [7]. Są tu stosowane różne rozwiązania, przykład jednego z nich zilustrowano na ryc. 9. W rozwiązaniu tym (ryc. 9) jest dwustopniowy układ filtracji [7]. Pierwszy stopień stanowi filtr labiryntowy wielokrotnego użytku lub kartonowy jednokrotnego użytku. Jego zadaniem jest wychwycenie większości rozpylonego materiału lakierowego (ok. 95 proc. tzw. „mgły malarskiej”) kierowanego do instalacji wyciągowej. Drugim stopniem jest umieszczona pod filtrem kartonowym mata filtracyjna jednorazowego użytku, zwana „paint stop” wychwytująca cząstki lakieru przedostające się przez pierwszy stopień filtracji.
Natrysk hydrodynamiczny działa na zasadzie rozpylenia spowodowanego ciśnieniem hydraulicznym. Z uwagi na fakt, że wyroby lakierowe są cieczami trudno rozpylającymi się i do rozpylenia wymagają prędkości przepływu przez dyszę w granicach 100 m/s, jest konieczne zastosowanie specjalnego zespołu napędowo–pompowego (z pompą tłokową lub membranową) wytwarzającego ciśnienie 8 – 24 MPa [2, 8]. Lakier wypływający z dyszy (o specjalnym kształcie) z bardzo dużą prędkością natrafia na opór powietrza atmosferycznego i rozpyla się na drobne kropelki przenoszone na wykończaną powierzchnię. Są tu oferowane kompletne zestawy z pistoletami, zbiornikiem itp., co przykładowo przedstawiono na ryc. 10.
