Aktualności i przegląd rynku

Śrut stosowany w oczyszczarkach wirnikowych

W technice oczyszczania wirnikowego strumieniowo-ściernego jako ścierniwo stosowany jest śrut: żeliwny, staliwny, stalowy cięty z drutu lub stalowy cięty z blachy.

Śrut żeliwny

Rozróżnia się dwa rodzaje śrutu żeliwnego: śrut z żeliwa utwardzonego oraz śrut z żeliwa ciągliwego. Bardziej rozpowszechniony jest śrut żeliwny utwardzony. Wykonywany jest on z żeliwa o zawartości węgla od 2% do 3,2%, zawartości manganu od 0,55% do 0,65% oraz zawartości fosforu od 1,2% do 1,5%. Twardość śrutu żeliwnego wynosi średnio około 660 HV. Produkowane są dwa rodzaje śrutu żeliwnego: śrut kulisty oraz śrut łamany uzyskiwany poprzez kruszenie śrutu kulistego (najczęściej śrutu o zbyt dużej średnicy ziarna bądź ziarna bardzo nieregularnego).

Reklama

Rozróżnia się dwa rodzaje śrutu staliwnego: śrut staliwny wysokowęglowy o zawartości węgla od 0,25% do 0,75% i śrut staliwny niskowęglowy o zawartości węgla około 0,095% i molibdenu ok. 1,3%. Twardość śrutu wysokowęglowego wynosi od 460 do 1000 HV, a śrutu niskowęglowego od 400 do 430 HV. Niższe twardości odnoszą się do śrutu kulistego, twardości wyższe dotyczą śrutu łamanego. Śrut wysokowęglowy posiada trwałość około 1700 przejść przy twardości śrutu około 500HV. Śrut niskowęglowy cechuje się wyższą trwałością wynoszącą około 1800 przejść. Śrut wysokowęglowy jest bardziej agresywny i charakteryzuje się większą intensywnością oczyszczania, jak również większą intensywnością zużycia części roboczych wirnika rzutowego.

Wykonywany jest on z drutu patentowego o zawartości węgla 0,55-0,61%. Twardość śrutu wynosi ok. 450 HV. Śrut ten cechuje się dużą skrawalnością oraz dużą trwałością. Trwałość wynosi ok. 6500 przejść. Jego agresywność w stosunku do części roboczych wirnika zawiera się pomiędzy śrutem staliwnym łamanym a śrutem staliwnym kulistym.