Aktualności i przegląd rynku

Malowanie proszkowe dla opornych - część IV

Rozpoczynając naszą przygodę z malowaniem proszkowym, rozpoczynamy również naszą edukację w tej dziedzinie. Dość szybko okazuje się, że prosta w zapowiedziach technologia posiada trochę tajemnic. Czy tego sobie życzymy, czy nie, nabierając doświadczeń uczymy się, jak radzić sobie

z nieprzewidzianymi sytuacjami. Pojawiające się problemy są często dla nas nowe, a ich przyczyny trudne do określenia. Wtedy szukamy pomocy. Niech ten tekst będzie odpowiedzią na kilka pytań dotyczących wpływu aplikacji farb proszkowych na jakość gotowej powłoki.

Problemy aplikacji

Przyczyn powstawania błędów jakości gotowych powłok proszkowych jest wiele. Możemy wśród nich wymienić najważniejsze:

- niewłaściwa jakość farby proszkowej

- błędy popełnione podczas nakładania powłoki

- błędy popełnione podczas utwardzania powłoki w piecu.

Jeśli postępujemy zgodnie z ogólnymi zaleceniami dotyczącymi nakładania powłok proszkowych, powinniśmy uniknąć większości zagrożeń. Spośród wymienionych przyczyn niepowodzeń w malowaniu zdecydowanie największe pole do działania pozostawia nam aplikacja farb proszkowych. O ile jakość stosowanej farby proszkowej jest jedynie wynikiem naszego wyboru, a przygotowanie powierzchni i utwardzanie powłoki bazują na jasnych zasadach, o tyle na sam proces malowania ma wpływ wiele czynników zależnych od nas. Dokładniejsze ich poznanie ułatwi nam pracę.

Niedostateczne osiadanie proszku

Dla uzyskania doskonałej efektywności procesu malowania najlepiej by było, gdyby wszystkie napylane cząstki proszku osiadały na pokrywanej powierzchni. Z różnych przyczyn tak się nie dzieje i nic w tym dziwnego. Można jednak przyjąć, że dla danego sprzętu aplikacyjnego i konkretnego programu produkcji istnieje średnia wielkość procentowa napylanego proszku, która powinna pozostawać na detalach jako warstwa gotowa do przemiany w powłokę. Po pewnym czasie obserwacji obsługa malarni jest w stanie określić tę wielkość, jak również dość szybko zauważyć istotne pogorszenie się osiadania farby. W przypadku pojawienia się tego typu problemów powinniśmy sprawdzić przede wszystkim trzy podstawowe parametry:

- wydatek napylanej farby proszkowej

- napięcie ładowania farby proszkowej.

Wpływ aplikacji farb proszkowych ma ogromne znaczenie na jakość gotowej powłoki. Fot. Grzegorz Petka

Zakładamy, że sprzęt aplikacyjny, kabina malarska, przenośnik podwieszony itp. zespoły malarni zostały właściwie uziemione na etapie prowadzenia inwestycji. W takiej sytuacji utrata uziemienia najczęściej jest powodowana przez odkładanie się grubych warstw farby na zawieszkach służących do transportu detali podczas malowania. Poprawność uziemienia może być sprawdzona za pomocą miernika uniwersalnego. Oporność należy zmierzyć pomiędzy malowanymi detalami a szyną przenośnika, bądź kabiną malarską. W przypadku otrzymania wyniku pomiaru większego niż 1 MΩ należy przyjąć, że uziemienie malowanych detali jest zdecydowanie niedostateczne. Podana wielkość charakteryzuje stan, w którym odprowadzanie ładunków gromadzących się na pokrywanym detalu praktycznie jest niemożliwe. Rozwiązaniem problemu jest po prostu oczyszczenie zawieszek w celu przywrócenia właściwego przewodzenia ładunków elektrycznych. Czasem, w sytuacjach awaryjnych, można ratować się instalując dodatkowy przewód łączący pokrywany element bezpośrednio z uziemieniem.