Zatłuszczenie powierzchni
Do tej pory nie opracowano żadnej dogodnej i prostej ruchowej metody oceny zatłuszczenia. Można stosować: test wody (nie powinny zbierać się krople), bibułę filtracyjną nasączoną benzyną ekstrakcyjną, badanie fluorescencyjne (naświetlanie lampą UV), ekstrakcję rozpuszczalnikiem.
Obecność zanieczyszczeń jonowych rozpuszczalnych w wodzie
Zdejmuje się je metodą Bresla wg PN-EN ISO 8502-6 i oznacza kalorymetrycznie metodą podaną w PN-EN ISO 6502-9. Zanieczyszczenia zdejmuje się pod przylepcami Bresla rozpuszczając je w wodzie destylowanej. Pomiar przewodności roztworu jest bardzo prosty, można posłużyć się wzorem przeliczeniowym przewodności zawartym w normie PN-E-ISO 8502-9, lub też posłużyć się wykresem przy powierzchni przylepca 1250 mm. Obecność jonów żelaza w stężeniu do 15 mg/m2 nie wywiera ujemnego wpływu na większość powłok malarskich.
Profile chropowatości powierzchni poddanych obróbce strumieniowo-ściernej istotnie różnią się od profili uzyskanych innymi metodami obróbki mechanicznej. Zasadnicza różnica polega na tym, że powierzchnie obrobione metodą strumieniowo-ścierną posiadają profile nierówności przestrzenne, podczas gdy powierzchnie obrobione innymi metodami posiadają profile nierówności o charakterze liniowym.
W zależności od stosowanych parametrów obróbki strumieniowo-ściernej różne są profile obrobionych powierzchni. Do podstawowych parametrów, decydujących o wielkości i kształcie profilu chropowatości obrobionej powierzchni, należą: rodzaj ścierniwa, granulacja ścierniwa, kształt ścierniwa, energia kinetyczna ścierniwa, rodzaj i twardość obrabianego materiału, powierzchnia wyjściowa materiału przed obróbką, natężenie kulowania, czas obróbki. Zmiana chropowatości powierzchni w dużej mierze zależy od wielkości i charakteru nierówności uzyskanych podczas obróbki poprzedzającej proces obróbki strumieniowo-ściernej, ponieważ kulowanie zmienia strukturę powierzchni z anizotropowej na punktową.
Rysunek przedstawia różne, przykładowe kształty profilu chropowatości.
W zależności od celu obróbki wymagany jest profil a lub b. Na przykład w przypadku kulowania utwardzającego, zwiększającego wytrzymałość zmęczeniową materiału, wymaganym profilem jest profil a. W przypadku przygotowania powierzchni do malowania zalecanym profilem jest profil b. Profil ten znacznie zwiększa powierzchnię styku z podłożem. Ostre i liczne podcięcia ułatwiają "zakotwiczenie się" powłoki w podłożu metalu. Dla większości farb i lakierów zaleca się wartość Rz od 40ľm do 70ľm. W przypadku farb z małą ilością rozpuszczalników wartość Rz może wynosić od 150 ľm do 250 ľm.
Komentarze (1)