Kryteria doboru koncentratów barwiących do barwienia opakowań
do kosmetyków, żywności oraz zabawek
Wiele krajów posiada własne limity określające dopuszczalną zawartość metali ciężkich, jonów metali ciężkich oraz pierwszorzędowych amin aromatycznych w koncentratach, które mogą być przeznaczone do barwienia opakowań artykułów spożywczych, opakowań kosmetycznych oraz zabawek. Poniższe tabele pokazują jak zróżnicowane są to wartości.
Bardzo istotnym parametrem koncentratów barwiących, które mogą być dopuszczone do barwienia opakowań mających kontakt z żywnością, opakowań kosmetyków czy zabawek jest ich wysoka odporność na migrację. Wiele pigmentów wcześniej używanych do barwienia np. opakowań do kosmetyków z powodu niskiej odporności na migrację obecnie nie powinno być stosowanych. Przykładem mogą być pigmenty fluorescencyjne bardzo powszechnie stosowane ze względu na ciekawe, jaskrawe odcienie.
Innym zagadnieniem są pigmenty zawierające metale ciężkie. Ze względu na niską cenę i bardzo dobre właściwości fizykochemiczne (wysokie odporności na światło i temperaturę) dość często są one stosowane w przemyśle tworzyw sztucznych. Najczęściej używane są: Pigment Yellow 35, Pigment Red 104, Pigment Red 108, Pigment Orange 20, Pigment Green 13. Dyrektywa Unii Europejskiej 2002/72/EC jak również Polskie Normy ściśle określają jednak dopuszczalną zawartość metali ciężkich w wyrobie końcowym. Suma zawartości czterech metali ciężkich powinna być mniejsza od 100 ppm.Cd+Cr(VI)+Pb+Hg < 100 ppm
Nowością w stosunku do lat poprzednich jest duży nacisk kładziony na przestrzeganie progu stężenia amin aromatycznych.
Tab. 1. Limity zawartości metali ciężkich w opakowaniach do kontaktu z żywnością
Tab. 2 Limity zawartości metali ciężkich w zabawkach
* Dane z Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 14 listopada 2003 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla zabawek
Tab. 3 Limity zawartości amin w opakowaniach do żywności i kosmetyków
* W przeliczeniu na anilinę
** Ekstrahowane przez 0,1N HCl
Badania na zawartość amin aromatycznych prowadzone są dwoma sposobami:
1. typowa migracja
2. badania w płynach modelowych.
Dotychczas rozważane były tylko aminy aromatyczne jako grupy związków chemicznych, obecnie rozróżnia się od 3 do 22 amin aromatycznych szczególnie kancerogennych. Dla nich stosuje się ostrzejsze kryteria (najczęściej zawartość nie powinna przekraczać 10 ppm).
W czasie prac nad nowymi zaleceniami UE należy zwrócić uwagę na rozwiązanie problemów substancji używanych w przetwórstwie tworzyw sztucznych.
Komentarze (0)