Aktualności i przegląd rynku

System zasilania proszkiem DDF

Przemysł motoryzacyjny od niemal wieku napędza rozwój technik wytwórczych. To tam mamy do czynienia z prawdziwą produkcją masową, to tam koszty wytwarzania są bardzo skrupulatnie liczone i również tam są niezwykle wysoko postawione wymagania jakościowe. Dlatego też, przemysł motoryzacyjny stał się poligonem doświadczalnym umożliwiającym rozwój technologii DDF. Szwajcarska firma Ramseier Technologies w ramach współpracy z przemysłem motoryzacyjnym opracowała system transportu farby proszkowej i jej odzysku rewolucyjnie zmieniający jakość podawania i używaną do tego celu ilość sprężonego powietrza. Dla łatwiejszego zrozumienia wprowadzonych zmian główne różnice systemów transportu proszku przedstawiono na rysunkach 2 i 3.

Poglądowy obraz przepływu farby w przewodach zasilających aplikacje dla systemów eżektorowych możemy zobaczyć na rysunku 2.

Medium użytym do wymuszenia transportu jest tu sprężone powietrze płynące przez zwężkę Venturiego. Jego prędkość jest większa od prędkości cząstek przesyłanego proszku. Wynika to z faktu, iż materiał powłokowy jest zasysany z pojemnika przez podciśnienie istniejące w komorze mieszania eżektora i dalej niesiony jest jedynie pędem powietrza. Cały system zaczyna pracować w zadowalający sposób, gdy w przewodach zasilających prędkość przepływu przekracza wartość ok. 20 m/min. Efektywność takiego systemu transportu jest ograniczona, co w rezultacie pozwala na dostarczanie do aplikacji mieszaniny proszek – powietrze o dość niskiej gęstości. Dodatkowo cały układ zasilania jest bardzo niestabilny i narażony na duże wahania przepływu. Zmiany chwilowych wartości rzeczywistego wydatku farby proszkowej zachodzą niezwykle dynamicznie, co ma dość poważne konsekwencje dla możliwości prowadzenia kontroli procesu w czasie rzeczywistym. Z tego powodu w wielu przypadkach zmuszeni jesteśmy do zapewnienia bezpiecznych ustawień sprzętu odbiegających od ustawień optymalnych. W efekcie nakładamy grubsze niż potrzeba powłoki. Zasadę bezpośredniego zasilania zagęszczonego DDF przedstawia rysunek 3.

Istnieją tu dwie zasadnicze różnice w stosunku do opisanego uprzednio rozwiązania eżektorowego. Prędkość transportu proszku jest równa prędkości przepływu powietrza i wynosi zazwyczaj ok. 4 m/min, a gęstość podawania może osiągać wartości rzędu 0,4-0,7 g/cm3. W systemach DDF materiał podczas transportu jest praktycznie przeciskany przez przewody zasilające aplikacje, co pozwala na uzyskanie stałej wartości wydatku objętościowego, niezależnie od ciężaru właściwego i jakości czy składu podawanego proszku. Dodatkowo niepotrzebne są już duże przekroje przewodów. Zwiększona wielokrotnie gęstość podawanej mieszaniny umożliwia zastosowanie przy przesyłaniu farby węży o mniejszych średnicach wewnętrznych (f 5,5 mm, w stosunku do ogólnie stosowanych f 10-12 mm), wykonanych z twardszego i bardziej odpornego na zarysowania tworzywa sztucznego. Kluczowym elementem będącym postawą idei DDF są pompy pozwalające na transport zagęszczonej mieszaniny proszku i powietrza z opakowania handlowego do systemu odzyskowego i dalej do poszczególnych aplikacji.